David Fincher'ın En Düşükten En Yükseğe Doğru Sıralanmış 11 Filmi

David Fincher otuz yıl boyunca Amerikan sinemasının en dikkat çekici ve etkili işlerinden bazılarına imza attı. Denver doğumlu yönetmen, 1992'de Alien 3 ile yaptığı işkence dolu ilk yönetmenlik denemesinden bu yana pek çok türde isminden söz ettirdi: ister Seven'da gerilim ustası, ister çağdaş Amerika'nın en tartışmalı figürlerinden bazılarının soğuk ve tavizsiz portrecisi, ister Benjamin Button'da romantik bir çizgiye sahip hikaye anlatıcısı olsun, David Fincher kategorize edilmekten olabildiğince kaçınıyor.

2020'de Mank ile biyografik filmlere geçiş yapan 61 yaşındaki yönetmen, The Killer için Netflix ile yeniden bir araya geldi. Aktör Michael Fassbender ile ilk işbirliğini gerçekleştiren yönetmen, Matz ve Luc Jacamon tarafından hayal edilen Le Tueur adlı bir Fransız çizgi roman serisini uyarlıyor. GQ, David Fincher'ın uzun kariyerine bir göz atmak ve 11 uzun metrajlı filmi arasında bir sıralama yapıyor.

Alien 3 (1992)

Bütçe: 50 milyon dolar

Dünya çapında gişe: 159 milyon dolar

David Fincher, Patti Smith ("Downtown Train"), Sting ("Englishman in New York") ve Madonna ile iş birliği yaptığı müzik videolarındaki ilk kariyerinin ardından - ikonik "Vogue" videosundan sorumluydu - kariyerine resmi olarak uzun metrajlı film yönetmeni olarak başladı. Vincent Ward'ın yerine atanan 28 yaşındaki yönetmen kendini Alien efsanesinin üçüncü yapıtının başında buldu. Bu deneyim bir kabusa dönüştü. David Fincher, gişe rekorları kıran filmin senaryosuna ve prodüksiyonuna sürekli müdahale eden 20th Century Fox ile girdiği mücadelede filmin son kurgusunu elde edemedi ve daha sonra video sürümü için bir "yönetmen kurgusu" üzerinde iş birliği yapmayı reddetti.

2009'da The Guardian'a verdiği demeçte, "Vizyona girdiğinde kimse bu filmden benim kadar nefret etmemişti ve bugün de kimse benden daha fazla nefret etmiyor" demişti. Yaratık 3 ekranda endüstriyel bir kaza olmaktan çok uzak, ancak Ridley Scott ve James Cameron'ın önceki iki eseriyle kıyaslandığında sönük kalıyor. Film, yönetmenin hem klinik hem de spektral görsel kimliğini teyit ederken, garip bir şekilde önemsenmemiş ve serinin korkunç ve savaşçı niteliklerinden yoksun görünüyor. Yaratık 3 1992'de gösterime girdiğinde kâr etmeyi başardı, ancak bugüne kadar efsanenin en ayrıştırıcı bölümlerinden biri olmaya devam etti.

Disney+'ta.

Mank (2020)

Bütçe: 25 milyon dolar

David Fincher, son yılların en etkileyici suç dizilerinden biri olan Mindhunter'ın doğuşuna kendini adadıktan sonra, 2020'de Mank ile sinemaya dönmeye karar verdi. Amerikalı yönetmen, Gone Girl'den altı yıl sonra, merhum babası Jack Fincher'ın 1990'larda yazdığı bir senaryoyu sinemaya uyarlıyor. Film, Yurttaş Kane'in senaryosunun yazılışını, senaryoyu yazan Herman J. Mankiewicz'in (Gary Oldman) bakış açısından anlatıyor; alkolik bir senarist olan Mankiewicz'in aşırılıkları onu giderek Hollywood'un sınırlarına itiyor.

2020'nin sonbaharında Netflix'te yayınlandığında çok olumlu karşılanan ve 10 Oscar adaylığı bulunan Mank, yine de yazarının en az akılda kalan filmlerinden biri. En acımasız gerilimlerinin aksine, David Fincher burada anlatısının kuraklığını görsel cürete dönüştüremiyor ve sanki uzun yıllardır derinlerde taşıdığı bir projeye sayfa açmak istercesine, boşlukta bir sinema deneyimi inşa ediyormuş izlenimi veriyor. Kötü bir film olmaktan uzak, ama kesinlikle izlemesi sinir bozucu bir film.

Netflix'te.

Panic Room (2002)

Bütçe: 48 milyon dolar

Dünya çapında gişe: 197 milyon dolar

Jodie Foster ve Kristen Stewart'ın (o zamanlar on iki yaşındaydı) başrollerini paylaştığı Panik Odası, boşanmış bir anne ile kızı Meg ve Sarah Altman'ın yaşadığı muhteşem bir New York evinde bir gece boyunca geçer. Evi yeni satın almış olan üç hırsız içeri girer ve önceki sahibinden kalan 14 milyon doları çalar. Meg ve Sarah, soyguncular tarafından fark edilmemeyi umarak güvenli bir odaya sığınmaya karar verirler. David Fincher'ın usta yönetmenliğiyle yükselen gerilimli bir yapım olan Panik Odası, Jodie Foster'ın en iyi rollerinden birinde sergilediği mükemmel performans için de görülmeye değer.

The Game (1997)

Bütçe: 70 milyon dolar

Dünya çapında gişe: 109 milyon dolar

Oyun hakkında ne kadar az şey bilirseniz, David Fincher'ın filmini keşfetmekten o kadar keyif alacaksınız. Michael Douglas'ın başrolünü oynadığı bu gizemli gerilim filmi, bazı izleyicilerin ağzını açık bırakacak, burada açıklamayacağımız bir sürpriz üzerine kurulu. Ancak bu sürprizi atlattıktan sonra, görsel açıdan muhteşem bir film (Harris Savides'in görüntüleri sayesinde) ve başrol oyuncusunun yaklaşan çöküşü karşısında güçsüz bir adamı tasvir etme konusundaki üstün performansıyla karşı karşıya kalıyorsunuz.

Fight Club (1999)

Bütçe: 63 milyon dolar

Dünya çapında gişe: 101 milyon dolar

Dövüş Kulübü birkaç kuşak sinemasever için ikonik bir film. Bazı insanların "sadece" yedinci sırada yer almasına nasıl tepki vereceğini biliyoruz. İyi bir film ama mesele bu değil. Edward Norton ve Brad Pitt, Jared Leto gibi mükemmel performanslar sergiliyorlar. Dövüş Kulübü, 20. yüzyılın alacakaranlığındaki endişelerden film boyunca pusuda bekleyen çöküş tehdidine (ve unutulmaz finaline) kadar zamanının bir ürünü. Bu, filmin hem en önemli özelliği hem de bariz kusuru: David Fincher'ın uzun metrajlı filminin anarko-subversif enerjisi oldukça çılgın, güçlü sahnelere yol açıyor ama zaman içinde biraz bayatlamış. Sanki filmdeki kaos günümüz tarafından önemsizleştirilmiş gibi. Geriye kalan ise yönetmenin ve en iyi filmlerini birlikte çektiği görüntü yönetmeni Jeff Cronenweth'in estetik parıltıları.

Seven (1995)

Bütçe: 33 milyon dolar

Dünya çapında gişe: 327 milyon dolar

Alien 3'ün üzücü deneyiminden üç yıl sonra, David Fincher 1995'te Seven ile yeniden ayağa kalktı - ve oldukça iyi bir şekilde. Yönetmen, Andrew Kevin Walker'ın (The Killer'ın da yazarı) senaryosundan, bir antoloji seri katili ve gösterime girmesinden 27 yıl sonra bile radikalliği ve mutlak şiddetiyle bizi şaşırtmaya devam eden bir ters köşeyle tamamlanan olağanüstü rahatsız edici bir gerilim üretti. Buna daha sonra Mindhunter serisine ilham verecek olan unutulmaz açılış jeneriğini de eklediğinizde, elinizde doğru zamanda doğru yerde tüm doğru unsurları (Brad Pitt ve Morgan Freeman en iyi performanslarını sergiliyorlar) bir araya getiren olağanüstü bir film var. Filmin hatırı sayılır ticari ve eleştirel başarısı sayesinde David Fincher suç gerilimlerinin yeni prensi olarak selamlanıyor. Haklı olarak.

Benjamin Button (2009)

Bütçe: 150 milyon dolar

Dünya çapında gişe: 335 milyon dolar

Benjamin Button'ın Tuhaf Hikayesi David Fincher'ın filmografisinde iki özel statüye sahip: kuşkusuz en iddialı filmi (100 sayfadan az bir kısa hikayeyi üç saatlik, 150 milyon dolarlık bir maceraya uyarlıyor) ve aynı zamanda en aykırı filmi. Gerilim sinemasında geçirdiği görkemli on yılın ardından, yönetmen romantik bir fresk için Brad Pitt ve Cate Blanchett ile bir araya geliyor. Hikaye: yaşlı bir adamın bedeninde doğan ve yıllar geçtikçe gençleşerek hayatını tersten yaşayan biriyle ilgili.

Film, Brad Pitt'in yüzünü bu karakterlerin farklı yaşlarına uyarlamak için dijital efektler kullanıyor (aktörün "yaşlı bir bebeğe" dönüşümü her zamanki gibi çarpıcı) ama önemli detay başka bir yerde yatıyor. Her şeyden önce bu, eski moda cazibesini, önüne çıkan her şeyi içine alan sonsuz bir melankoliyle birleştiren, kesinlikle dokunaklı bir film. Gösterime girdiğindeki başarısına rağmen, bu film David Fincher'ın kariyerinde düzenli olarak 'önemsiz' olarak nitelendirilen bir film. Biz bu acımasız tanımlamaya şiddetle karşı çıkarak filmi ilk 5'imize dahil etmeyi tercih ediyoruz.

Gone Girl (2014)

Bütçe: 61 milyon dolar

Dünya çapında gişe: 369 milyon dolar

Sinemada en son bir David Fincher filmi izlememizin üzerinden on yıl geçeceğine inanmak zor. Netflix ile başarılı bir işbirliğine (2013'te House of Cards dizisi) yeni başlayan yönetmen şimdi de Gone Girl'e imza attı. Gillian Flynn'in romanından uyarlanan, başrollerini Ben Affleck ve Rosamund Pike'ın (rolüyle En İyi Kadın Oyuncu Oscar'ını sonuna kadar hak etti) paylaştığı bu evlilik gerilimi, David Fincher'ın en iyi yaptığı her şeyi bünyesinde barındırıyor: çoğu zaman acımasız, bazen komik ve her daim büyüleyici. Pastanın üzerindeki krema ise yönetmenin bu heyecan verici gerilime, medyanın ceza davalarını ele alışı ve 'belirlenmiş suçlu' kavramı üzerine politik bir not eklemesi.

Ejderha Dövmeli Kız (2011)

Bütçe: 90 milyon dolar

Dünya çapında gişe: 232 milyon dolar

Kağıt üzerinde, iki yıl sonra Niels Arden Oplev tarafından beyazperdeye aktarılan Millennium uyarlaması David Fincher'ın en az heyecan verici projesiydi. Seven'ın yönetmeninin basit bir karbon kopya sunmak için burada olmadığını anlamak adına "kötü hissettiren Noel filmi"ni anımsatan bir teaser yetti. Ejderha Dövmeli Kız, David Fincher sinemasının sapkınlığını filmografisinde nadiren görülen bir düzeye taşıyor.

Stieg Larsson'un yazdığı ilk kitabın ana hatlarını yeniden canlandıran bu muazzam güzellikteki film, yönetmenin kariyerindeki en dayanılmaz sahnelerden bazılarını içeriyor. Daniel Craig, gazeteci Mikael Blomkvist rolünde kusursuz ama Rooney Mara, hacker Lisbeth Salander rolündeki korkunç ama savunmasız performansıyla şovu çalıyor. Noomi Rapace'in "kağıt üzerinde" imkansız görünen performansını yakalamayı başarıyor. Ancak David Fincher bizi şaşırtmayı ve omuzlarına yüklenen tüm beklentileri aşmayı öğrendi.

Zodiac (2007)

Bütçe: 65 milyon dolar

Dünya çapında gişe: 84 milyon dolar

Bu film David Fincher'ı büyük sinemacılar kategorisine sokan film. Yönetmen 2007 yılında, Amerikan tarihinin en gizemli seri katillerinden biri olan ve 60'lı ve 70'li yıllarda San Francisco bölgesini dehşete düşüren Zodiac katilinin soruşturmasını yeniden ele aldı. Film, Jake Gyllenhaal'un canlandırdığı genç gazete karikatüristi Robert Graysmith'in bakış açısını ele alıyor; Graysmith davadan ve katilin bıraktığı şifreli mesajlardan büyülenerek bunu yaşam boyu sürecek bir saplantı haline getiriyor.

David Fincher'ın yönetmenliği burada her zamankinden daha hipnotik ve titiz bir şekilde en iyisini yapıyor - yönetmenin Jake Gyllenhaal'ın bir kitabı araba koltuğuna fırlattığı bir sahneyi 36 kez yeniden çektiği yapım aşamasına bir göz atın. Katili hayalet gibi, amansız bir varlık olarak tasvir etmesinin yanı sıra, bu çözülemeyen davanın ilerleyişini ve engellerini takip etme biçimiyle de harika bir film.

The Social Network (2010)

Bütçe: 40 milyon dolar

Dünya çapında gişe: 224 milyon dolar

David Fincher'ın kariyerinde harika olarak değerlendirilebilecek pek çok film var, ancak muhtemelen (çok karmaşık) başyapıt etiketini alabilecek tek bir film mevcut. Sosyal Ağ bir şeyi doğruluyor: David Fincher'ın yönetmenliği en itici hikayeleri bile yüce gösterebiliyor (Mark Zuckerberg'in yurt odasında dünyanın en büyük sosyal ağının yaratılması ve ardından gelen dava).

Ancak bu filmde tüm yıldızlar bir araya geliyor: Aaron Sorkin'in senaryosu kesinlikle muhteşem (birbirini takip eden diyaloglar, kıyasıya bir pinpon oyunu gibi), Jesse Eisenberg hayatının performansını sergiliyor, Trent Reznor ve Atticus Ross'un müzikleri bu piksel savaşı dünyasına mükemmel bir şekilde uyuyor ve film bir Beatles şarkısının sinemadaki en iyi kullanımlarından birini içeriyor. Zamanının birkaç yıl ötesinde olan Sosyal Ağ, zehirli erkeklik sorununu, sosyal tırmanış saplantısını ve kusurlarını ve bu sanal öncülerin içine daldıkları kabul edilmemiş yalnızlığı ele alıyor. Bu bir biyografi değil, biyografiye karşı bir direniş eylemi: Sosyal Ağ bir dahiyi kutsamıyor, onu inceliyor ve John Lennon kadar endişeli bir şekilde "güzel insanlardan biri", sınırları olmayan bir dünyanın efendisi olmanın nasıl bir şey olduğunu merak ediyor. Kabul edelim, bu sadece David Fincher'ın en iyi filmi değil, aynı zamanda bu yüzyılın en iyi Amerikan filmlerinden biri.

Bu içerik ilk olarak GQ FRANSA websitesinde yayınlanmıştır.