-SPOILER ALERT - Bu makale Alien: Romulus filminin konusuyla ilgili önemli detaylar içermektedir.
Alien: Romulus büyük bir etkiyle başlıyor ve açılışından itibaren asla toparlanamıyoruz, iki saat boyunca gerginlik ve korku artıyor. Filmin başında gördüğümüz acımasız muamele açık, ani ve karanlık bir gezegenden kaçmak için kelimenin tam anlamıyla her şeyi yapmaya hazır olan genç kahramanları harekete geçiren çaresizliği hemen ima ediyor. İnsan bu yeni dünyayla hemen empati kuruyor. Seyirci, özellikle “üçüncü perde” sırasında çok önemli olacak ana karakterlerden birinin hamileliğini hemen fark ediyor. Ve efsanede ilk kez, 1979'da yayınlanan ilk Alien ile 1986'daki Aliens - Final Clash arasında geçen bu bölümde, kırılgan, tamamen insani bir android görüyoruz. Adı Andy ve David Jonsson tarafından çok iyi bir şekilde canlandırılıyor. Askeri bir terfi aldığında, bu bir yandan kahramanların istasyonda karşılaşacakları tehlikeler göz önüne alındığında onu durdurulamaz ve son derece yararlı hale getirirken, kelimenin tam anlamıyla ruhunu siler. Bu pasaj, eserin ilerlemenin tek etkili yolu olarak empatiye verdiği önemi bir kez daha ortaya koyuyor.
Birkaç çok güçlü vuruşla Rook da tasvir ediliyor (satrançta kale böyle anılır, çok güçlü bir taş, ama hareketleri sınırlı, karakteri hakkında çok doğru bir fikir), sağlık görevlisi olarak hizmet veren android, xenomorph'lar tarafından yarı yok edilmiş olsa bile, görevi ne pahasına olursa olsun tamamlamak için makinelerle arayüz oluşturuyor. Her monitörden çıkıp Andy'nin direktiflerini yeniden programlıyor ve Romulus istasyonunun (ikizi Remus'tan ayrı; film tamamen zıtlıklar üzerine kurulu) amacını açıklıyor; bu istasyon, insanlar hastalıklar ve diğer dünyalardaki olumsuz koşullar tarafından biçilirken, uzay kolonizasyonundan zarar görmeden kurtulabilecek bir varlık yaratmak için insanlar ve uzaylıları çaprazlamak üzere tasarlanmış deneylere ev sahipliği yapıyor. Rook burada Prometheus'tan bahsediyor, aynı adlı destan filmi olarak anlaşılan Prometheus, aynı zamanda insanlara ateşi vererek tanrılara rağmen yaşamlarını iyileştiren Yunan efsanesinin Titan'ı.
118 dakikalık süresine rağmen, bu yeni bölüm hızla akıp gidiyor, bu dünyanın irfanına saygı duyma ve onu genişletme ve efsaneye olan ilgiyi (yeniden) ateşleme konusunda çok az kişi gibi yetenekli.
İlk yarı bizi en kötüsüne hazırlayınca, özellikle filmin ikinci yarısında uzaylıları her halleriyle görmek için bolca zaman var. Sadece parazitler değil, tamamen oluşmuş xenomorph'lar da bulunuyor. Neye benzerlerse benzesinler, uzaylılar her tehdidi yok etmekten çekinmiyorlar ve sadece son sahne günü kurtararak daha kötü sonuçları önlüyor.
Efsanede her zaman olduğu gibi, kadın figürler belirleyici (burada iki tane var, kesinlikle gerekli) ve aksiyon sahnelerinin hepsi çok keyifli. Hikaye anlatımı sağlam ve tüm mekanizmalar, film bir kapı gibi kapanmaya karar verdiğinde bile iyi yağlanmış görünüyor. Felsefe için elbette zaman var, ancak adrenalin ve gerilim hüküm sürüyor.
Video oyunlarının hayranları, ilk sahnelerde Andy'nin filmin retro-fütüristik teknolojisine uygun olarak birinci şahıs nişancı oyunu gibi görünen bir şekilde oynaması gibi bazı ayrıntıları kaçırmayacaklardır. Ana karakterlerden biri istasyondaki silahları kullanmayı çok iyi biliyor ve silahları en iyi nasıl kullanacakları konusunda tavsiyeler verdiği yoldaşlarının şaşkınlığını “oyunlar ve dergiler sayesinde” diyerek geçiştiriyor. Dahası, Fede Álvarez'in video oyunlarına olan tutkusu eserinin estetiğini ve anlatımını da etkilemişt: Alien: Romulus'un yönetmeni Alien Isolation'dan açıkça etkilenmiş, çünkü filminde de oyunda olduğu gibi telefon kulübeleri tehlikenin başlangıcı.
Alien: Romulus ne kadar mükemmele yakın olsa da, her mekanizması iyi işlese de, birkaç uyumsuzluğunu fark etmemek zor. Film boyunca kanı yörünge istasyonunun perdelerini delecek kadar asidik olan melezle yapılan son dövüşte, kahramanın fazla sorun yaşamadan çıplak ayakla onunla yüzleştiğini görüyoruz. Tüm bunlar, “iyi adamlar” düşmanlarını yaralamamak için büyük çaba sarf ettikten sonra, tipik Hollywood aksiyon filmi kahramanlıklarından bazı tavizler vererek gerçekleşiyor.
BU İÇERİK İLK OLARAK GQ ITALIA WEB SİTESİNDE YAYINLANMIŞTIR.
