Bugün birinci sınıf paslanmaz çelik spor saatlere sahip olmak (TAG Heuer, Audemars Piguet veya başka bir markadan) gayet normal ve sıradan karşılanan bir durum, ancak 70'lerde, bu böyle değildi. 1969'da Seiko, endüstri için varoluşsal ve çok gerçek bir krize neden olarak ilk kuvars saati piyasaya sürdü. Ve saatler daha erişilebilir, daha çok üretilen, tartışmasız biraz daha az özel hale gelmeye başladı.
Değişen bir dünyayı kabul etmek yerine, 1875'e kadar uzanan köklü İsviçre Maison'u Audemars Piguet - rapçilerin ve futbolcuların sevdiği - yeni bir yaklaşım benimsemeye karar verdi. Ancak şöyle bir şeye ihtiyaçları vardı: cesur, daha önce yapılmamış, orijinal, lüks, paslanmaz çelik spor saati Royal Oak. Yani, Gérald Genta'ya ihtiyaçları vardı.
1970 yılının Nisan ayında, daha önce Omega ve Universal Genève ile çalışmış genç bir tasarımcı olan Genta, İsviçre Saat Fuarı arifesinde Audemars Piguet'nin Genel Müdürü Georges Golay'dan bir telefon aldı. Merhum Genta'nın anlattığına göre, hırslı Golay şöyle dedi: “Bay Genta, daha önce hiç yapılmamış çelik bir spor saate ihtiyacım var, tamamen yeni ve su geçirmez bir şey olmasını istiyorum.”
"Kendi adıma, aradığı şeyin yepyeni bir su yalıtım teknolojisi olduğunu anladım. 'Yarın sabaha kadar tasarımı istiyorum.’ dedi. Bir gecede tasarladım ve aklımdaki fikir, sekiz vida ve kasanın dışından görülebilen bağlantı ile “scaphander”ın kaskındaki sistemi saat kasasına kopyalamaktı. Böylece prototip üzerinde çalışmaya başlamam için bana hemen 'yeşil ışık' yakıldı. Prototipi bir yıl içinde kendim tamamladım. 1970 yılında saati tasarladım. Endüstriyel üretime geçilmesi ise bir yıl daha sürdü ve nihayet 1972'de tamamen bitti."
İlk Royal Oak (adı Kraliyet Donanması gemilerinden oluşan bir filodan geliyor) piyasaya çıktığında karışık eleştirilerle karşılaştı. Saatlerin boyutunun genellikle 36 mm'nin altında olduğu bir dönemde (sadece 7 mm kalınlığında olmasına rağmen) 39 mm ile büyük kabul ediliyordu. Hatta boyutundan dolayı 'jumbo' lakabı verilmişti. Aynı zamanda pahalıydı, 3.300 İsviçre Frangı'na satılıyordu ki bu o dönemde bir Rolex Submariner'dan 10 kat daha fazlaydı. Ayrıca, üretimi de son derece zordu. Mesela saatin kayışı için 34 boyutta 154 parça gerekiyordu...
Tüm bu potansiyel zorluklara rağmen, Genta ve AP paslanmaz çelik bir saati lüks, yüksek arzu edilen bir nesne olarak ele almayı başarmıştı ki bu, bugün de saat yapımcılığında olan bir şey. Birçok ikonik reklam kampanyası ise bu anlatıyı güçlendirmeye yardımcı oldu. Mesela birinde “Dünyanın en pahalı paslanmaz çelik saati.” olarak geçiyordu. Bir başkasında ise “Royal Oak takmak için paradan fazlası gerekir.” şeklinde bir ilan yapılıyordu.
Genta, Patek Phillipe'in Nautilus'unda bir başka efsanevi paslanmaz çelik saat tasarlamaya devam edecekti, ancak standardı belirleyen, kronograflı, iskeletli ve 1993'te Emmanuel Gueit tarafından tasarlanan, kauçuk iticiler, takimetre ve geliştirilmiş dayanıklılık ve suya karşı koruma özelliği ile daha güçlü, 42 mm'lik bir evrim olan 'Offshore'a dönüşen Royal Oak oldu.
Hayatı boyunca 10.000'den fazla saat tasarlayan Genta, 2011 yılında hayatını kaybetti. Geride cüretkâr ve ilham verici bir tasarım mirası, pek çok harika saat bıraktı, ancak onun ve Audemars Piguet'nin saatçiliğe katkısını esas tanımlayan şey, Cenevre’deki bir otel odasında aceleyle tasarladığı çelik saat oldu.
BU İÇERİK İLK OLARAK BRITISH GQ WEB SİTESİNDE YAYINLANMIŞTIR.
