Milenyumun başlangıcı Scott Summers için pek de hoş değildi. Daha çok Cyclops olarak bilinen mutant kahraman, 90'lar ve erken dönem boyunca ilgisiz yaratıcıların elinde itibar kaybına uğradı. X-Men: The Animated Series ve Bryan Singer'ın X-Men filmlerindeki tasviri, izleyicilere onun Wolverine'in tarzını engellemek için var olan sinirli ve üzgün bir çuval olduğuna inanmayı öğretti. Ancak Disney+'ın X-Men '97'si -90'ların sevilen çizgi filminin yeni yayın akışı- bize kesinlikle farklı bir Scott gösterdi. Prömiyer yayınlandığında duyduğunuz ses Cyclops hayranlarının rahat bir nefes almasıydı; nihayet çizgi roman dışı bir mecra onu doğru şekilde yansıtabildi.
X-Men '97'nin yeniden ele aldığı 90'ların çizgi filmi X-Men: The Animated Series boyunca, Scott'ın rolü en iyi ihtimalle işlevsel olarak tanımlanabilirdi. Ekip lideri olmasına rağmen, Scott çoğu zaman set dekoru gibi hissettirir ve esas olarak Jean Grey ile olan ilişkisiyle tanımlanır. Birçok yönden ekibin kum torbasıdır (mecazi anlamda, ama bazen de gerçek anlamda, Wolverine tarafından tam anlamıyla yumruklara maruz kaldığı sonsuz meme'lenebilir anda olduğu gibi).
James Marsden'ın Scott'ı Fox X-Men filmlerinde daha iyi bir performans sergilemiyor. The Last Stand'de (Marsden'in Superman Returns filmini çekme kararının bir sonucu olduğu söyleniyor) belirsiz bir şekilde öldürülmeden önce bile Scott, Wolverine'e karşı ikinci planda kalıyor. Bu anlaşılabilir bir karar: Hugh Jackman'ın Logan'ı süper kahraman filmi tarihindeki herhangi bir oyuncu seçimi kadar unutulmaz bir karakter ve performans simyasıydı; bu da Marvel'ın onu geri getirmek için zamanı ve mekânı bükmek üzere olmasının birçok nedeninden sadece biri. Scott'ın rolü, özellikle de ilk filmde, otoriter bir izci çocuk, düzenin sesi ve Logan'ın “yabancı” statüsünü doğrulayan bir karakter olarak hizmet etmek.
Ancak bu tasvirlerin hepsi, çizgi roman yazarlarının özellikle son yirmi yılda Scott'ı yeniden şekillendirme biçimiyle uyuşmuyor. Profesör Xavier'in ilk öğrencisi ve X-Men'in lideri olan Cyclops, görünüşte mutant ulusunun Kaptan Amerika'sı, Xavier'in insanlıkla barış içinde bir arada yaşama hayaline kendini adamış bir idealist. Bu durum 2000'li yıllarda, özellikle de Joss Whedon'ın Scott'ı Astonishing X-Men sayfalarında yazmaya başlamasıyla değişti ve Scott bir lider olarak daha radikal bir yaklaşım benimsemeye, Xavier'in ilkeleri için yetişkin bir çocuk asker gibi işlev görmeye başladı.
Whedon çizgi roman hayranı dergisi Wizard'a “Bu adamın sıradanlığa karşı verdiği mücadelenin çok ilginç olduğunu düşünüyorum” dedi; Scott'ın “utanmaz bir sert adama” dönüşmesi Astonishing serisinin anlatı omurgası haline geldi ve Scott'ın siperliğini kullanmadan güçlerini nasıl kontrol edeceğini öğrendiği ve gökyüzünü bir fener gibi aydınlatacak kadar büyük bir optik patlamayı serbest bıraktığı ortaya çıktı.
Scott mutant ırkını koruma konusunda daha acımasız hale gelir ve X-Men'in bir alt kolu olan X-Force'un yeni bir enkarnasyonunu, mutant düşmanlarına uygun gördüğü şekilde adalet dağıtacak bir mutant kara operasyon ekibi olarak geliştirip konuşlandıracak kadar ileri gider. Ve bir zamanlar Jean Grey'i kontrol eden kozmik Phoenix Gücü tarafından ele geçirildiğinde, Profesör X'i soğukkanlılıkla öldürür (her ne kadar Xavier'in bunu hak ettiği öne sürülse de.) Çok geçmeden, Scott ele geçirilmeyecek ve Xavier ölümden dönecektir - sonuçta çizgi romanlardan bahsediyoruz - ancak Cyclops'un yeni bakış açısı pragmatist bir bakış açısına indirgeniyor. Mutantlar kışkırtılana kadar saldırmayacaktı, ancak kışkırtılırlarsa, yanıt hızlı olacaktı. X-Men, mutantlar için egemen bir ütopya olarak hissedebilen Krakoa adasını kurduktan sonra bu iki kat daha doğru hale geldi ve Cyclops, nefret edilmekten ve takip edilmekten bıktıklarını açıkladı - özellikle de insanoğlundan genetik olarak üstün olduklarında.
Bu yaklaşım, artık meşhur X-Men arabasında bir yolcu olmayan X-Men '97'nin Scott'ı ile daha uyumlu. Dizide çalışan bir animatöre göre, Norega'nın “Superthug” şarkısına uyarlanan bölümün ilk aksiyon sekansı, Scott'ın güçlerini benzersiz taktik becerisiyle birlikte sergiliyor. Bölümün sonundaki Master Mold dövüşüne yaptığı sert giriş de cabası.
Ancak yeni statüko dizinin daha sakin anlarında da kendini gösteriyor. Elbette, Wolverine hala Scott'la dalga geçiyor ama bunu Logan'ı Scott'ın aleyhine geliştirecek şekilde yapmıyor - ve Xavier'in ortadan kalkmasıyla ekibi bir arada tutan şeyin Scott'ın liderliği olduğu kabul ediliyor. Bu arada, Scott'ın Jean'le olan ilişkisi, sadece Jean'e hizmet etmek yerine, ikisi arasındaki karakter gelişimini desteklemek için var. Scott'ın bu versiyonu bir ekstremist değil, ama oturup üzülmeye de niyeti yok; bu değişim bile onu çizgi roman okurlarının tanıdığı ve sevdiği bir karaktere daha yakın hale getirmeye yetiyor.
30 dakikalık bir bölümde, X-Men '97 az şeyle çok şey yapıyor. Küçük ama etkili olan bu anlar, son kaynak materyalin tonu ve ruhundan yararlanarak, çoğu zaman can alıcı bir nokta olarak görülen bir karakteri rehabilite ediyor. Dizinin henüz birkaç bölümündeyiz, dolayısıyla Cyclops için başka hangi hikayeleri görebileceğimizi kim bilebilir, ancak kesin olan bir şey var: Scott Summers'ın yumruk yediği günler 90'ların kendisi kadar uzakta hissediliyor.
BU İÇERİK İLK OLARAK GQ US WEB SİTESİNDE YAYINLANMIŞTIR.
