Bu hafta başında GQ US’e konuşan Pierce Brosnan, yıllardır hayranların hayalini süsleyen bir ihtimali, James Bond rolüne dönüşünü değerlendirdi. Aston Martin ile son bir kez yola çıkmasını isteyen hayran taleplerinden haberdar olup olmadığı ve buna sıcak bakıp bakmadığı sorulduğunda, “Bunu duydum. Tabii ki ilgilenmemem mümkün mü?” dedi.
Bu sırada, bir yerlerde aç laser köpekbalıkları ve nükleer başlıklı deniz mayınlarıyla çevrili bir adada, Jeff Bezos’un gözbebekleri dolar işaretine dönüştü. #BrosBack zamanı! Ama belki de değil… Brosnan’ın heyecanı kısa sürdü. Bu fikrin “oldukça romantik” olduğunu kabul etse de, rolün artık “gerçekten başka birine bırakılmasının en iyisi” olduğunu söyledi. Ve muhtemelen haklı. Hayranlara ufak sürprizler yapmak eğlenceli olabilir (bir post-credit sahnesinde sürpriz bir cameo ya da nostaljik bir replik gibi) ancak Marvel Sinematik Evreni’nin vasat çoklu evren döneminde düştüğü hatalar gösteriyor ki, fan hizmeti kaliteli hikaye anlatımının önüne geçmemeli.
Öte yandan, uzun yıllardır serinin yaratıcı kontrolünü elinde tutan Barbara Broccoli ve Michael G. Wilson’un bu görevden çekilmesiyle Bond’un geleceği tamamen Amazon MGM Studios’un ellerine geçti. Milyarlarca dolar yatırım yaptıkları bu fikri mülkiyetten en yüksek verimi almak istemeleri kaçınılmaz görünüyor. İşte Bond hayranlarını asıl tedirgin eden de bu: Günümüz medya dünyasında her markanın bir ‘evrene’ dönüştürülmesi kaçınılmaz bir eğilim haline gelmişken, Broccoli ve Wilson’un bunu engelleyen son engeller olduğu düşünülüyordu. Ama elbette Amazon, Prime Video aboneliklerini artırmak veya gişede daha fazla bilet satmak için olabildiğince fazla yan hikaye, devam filmi, öncül yapım ve dizi çıkarmaya çalışacaktır (sonuçta yatırımlarının karşılığını almaları gerekecek).
Eğer önümüzdeki yıllarda Bond evrenine ait sayısız proje ekrana gelecekse, neden bunlardan biri Brosnan’ın başrolünde olduğu bir “Tecrübeli Bond”spin-off’u olmasın? Böylece tek bir hamlede birden fazla sorunu çözmek mümkün olurdu. Öncelikle, 25 filmlik ana serinin artık taze bir yoruma, belki de köklü bir dönüşüme ihtiyacı var. Tıpkı Logan’ın, ölümün eşiğindeki yaşlanmış Wolverine’i (Hugh Jackman) merkeze alarak çizgi roman filmlerine yeni bir soluk getirmesi gibi, Brosnan’ın Bond’unu geri getirmek de güçlü bir dramatik zemin yaratabilir. Yıllarca devlet adına cinayetler işlemiş ve yüzeysel aşk ilişkileri yaşamış bu karakterin pişmanlıklarla dolu halini izlemek, Bond mitosunu ters yüz etmek ve mirasını sorgulamak için büyük bir fırsat sunar. Craig döneminin son yıllarında işlenen bu temalar, burada çok daha ileri taşınabilir; çünkü bu Bond, travmalarıyla baş başa bırakılmış, yıllarca kendi pişmanlıkları içinde kavrulmuş olurdu. Son derece güçlü bir anlatı potansiyeli….
Fazla hayran kurgu havasına kapılmak istemem ama bir sahne hayal edin. Karşımızda yalnız, yaşlanmış bir Bond var. Muhtemelen Jamaika’da inzivaya çekilmiş, geçmişte yaptığı hataların ve kurtaramadığı kadınların ağırlığını taşıyor. Alkolik olmuş, sabahları yataktan kalkabilmek için avuç avuç ilaç içiyor. Geceleri uykusundan, Küba’da ezilerek ölen Alec Trevelyan’ın çığlıklarıyla uyanıyor. Her akşam mutfak masasına koyduğu PPK tabancasına bakıyor (bazen, yeterince içtiğinde, kafasına dayıyor). Ama tetiği çekmeye cesaret edemiyor. Tam her şeyin bittiğini düşündüğü bir anda, MI6’dan bir mesaj geliyor: İngiltere’nin ona son bir kez daha ihtiyacı var…
Tamam, bu zaten No Time to Die’daki hikayeye benziyor. Ama mesele şu: Böyle bir proje büyük ihtimalle sadece para kazanma hamlesi gibi durabilir, ama nostaljiyi doğru kullanmanın da bir yolu var (eğer gerçekten dramatik bir sebebe dayanıyorsa ve sadece sömürü amaçlı hissettirmiyorsa). Amazon, önce bu noktaya odaklanan bir Brosnan Bond spin-off’u yapmayı başarırsa, beni de yazın. Hatta, sürekli “Yaşlı Bond” temasına saplanmayacaksak, tek seferlik bir Idris Bond spin-off’u da fena olmaz. Ama lütfen Amazon, ne yaparsan yap, Road to a Million gibi bir şey daha çekme.
BU İÇERİK İLK OLARAK BRITISH GQ WEB SİTESİNDE YAYINLANMIŞTIR.
