Pazar günü öğleden sonra Milano'da düzenlenen Prada defilesine katılan konuklar, kabinlerden oluşan bir labirentten geçerek içeri girdiler. Her masada Prada logolu bir ekran koruyucu ile açılmış bir bilgisayar monitörü vardı. Canlı yayını izleyen bir arkadaşım "İç karartıcı," diye mesaj attı. Ve sonra: "Bekle, boş ver." Muhtemelen şimdiye kadar Instagram'da görmüş olduğunuz gibi, bir tür buharlı kurumsal biyosfere çıktık. Fondazione Prada oditoryumundaki cam bir geçidin altında, eğrelti otları ve gürül gürül akan bir dere ile tamamlanmış yosunlu bir orman zemini vardı; fiziksel Prada evrenini tasarlayan Hollandalı mimar Rem Koolhaas'ın standartlarına göre bile inanılmaz derecede iddialı ve şaşırtıcı bir enstalasyon. Havada bir 'Jurassic' pus vardı.
Gözleri fal taşı gibi açılmış Troye Sivan "İnanılmaz," dedi. Prada'nın yeni kampanya yıldızı Sivane, odanın etrafına dizilmiş yüzlerce tipik ofis sandalyesinden birinde ön sıradaki koltuğuna doğru yürüyordu. "Ağzım açık kaldı," dedi. Sivan, markanın reklam panolarında yer almadan çok önce defileler için Avustralya'dan Milano'ya uçan gerçek bir Prada tutkunu, bu yüzden ona ortak kreatif direktörler Miuccia Prada ve Raf Simons'un bu sezon bizim için ne sakladığını düşündüğünü sordum. "Biliyormuşum gibi hissediyorum, içimde bir his var." "Süper şık" ve "sofistike" kelimelerini sıraladı. Set hakkında kesin konuştu. "Özel bir şeyler olacağını biliyordum ama sanki yerin altında su var, gerçekten, gerçekten inanılmaz."
Ne gariptir ki Miuccia Prada bitmiş defile alanına girdiğinde çok daha farklı bir görüşe sahipti. "Bence tehditkâr," dedi kuliste. "Benim için sonucu ilk gördüğümde edindiğim izlenim korkutucu olduğuydu. Camın arkasından dokunamadığınız doğa, korkutucu."
Prada, kendi tasarımcıları tarafından bile her zaman çok farklı düzeylerde yorumlanmaya davet eder. Bayan Prada ve kreatif direktör Raf Simons'un çalışmaları esrarengiz ve yoğun, tonlarca fikirle dolu - son sezonun bazı referans noktaları insanın içselliği (kelimenin tam anlamıyla ve duygusal olarak), giysinin mimarisi ve seçim eylemi üzerine (örneğin, "dünyadaki tüm paltolar arasından hangi paltoyu seçmeliyim?"). Bir Prada koleksiyonu bir erkek giyim sezonunu tanımlayabilir, genelde beklenti yoğun olur çünkü modaevinin belirli temel kodları olsa da, her koleksiyonun neye benzeyeceği gerçekten bilinemez. (Sadece FW17'nin kadife ağırlıklı 70'ler havası ile şık ve fütüristik SS18 arasındaki farka bakın).
Milano Moda Haftası kalabalığı arasında, defile davetiyeleri teslim edilir edilmez bir anlatı için etrafta dolaşmak bir oyun gibi, çünkü bunlar genellikle neler olacağına dair ipuçları sunar. Bu sezon, davetiye basit bir Prada kravatı ve ortak kreatif direktörlerin alışılmadık bir şeylerin peşinde olduğuna dair söylentilerle geldi. Sahne arkasında Bayan Prada doğayı, özellikle de modern insan ile açık hava arasındaki ilişkiyi, dolayısıyla ofis teraryumunu düşündüklerini açıkladı. Doğa hakkında, "Konuyla ilgili bir şeylerden bahsetmek istedik, çünkü şu anda konuyla ilgili olmayan şeylerden asla bahsedemezsiniz" dedi.
Ancak Prada koleksiyonlarının gerçekte nasıl bir araya geldiği her zaman çok net değil. Herhangi bir defileyi nasıl yorumladığınız tasarımcının niyetiyle çok ilgili ve Bayan Prada ve Simons (2020'de birlikte çalışmaya başladılar) çok fazla röportaj vermiyorlar. Bayan Prada konuştuğunda bile, anlaşılmazlık noktasına kadar derin düşüncelere dalabiliyor, fikirler ortaya atıyor ve sonra bu fikirlerin tam tersini söylüyor. Çelişkiler içinde büyüyen biri.
Ancak bu gösteriden sonra Bayan Prada, süreçleri hakkında ilginç ve potansiyel olarak açıklayıcı bir şey ortaya koydu. Belki de amaçladığından daha da açıklayıcı.
"Her zaman olduğu gibi, önce bir şeyler yaparız ve sonra nedenini buluruz" dedi. "Gösteriden birkaç gün önce ne yaptığımızı analiz eder, bir başlık buluruz."
Tekil bir dahi olarak tanınan bir tasarımcıdan gelen bu sözler kulağa komik gelebilir. Ancak bu, onun benzersiz, doğrusal olmayan yaratıcı sürecine dair (kısa da olsa) samimi bir içgörü. Ve Koolhaas'ın 2022'de bana söylediği bir şeyi tekrar hatırlattı. Kendisinin ve firması AMO'nun setleri nasıl yarattığını anlatan mimar, tasarımcılar için şöyle demişti: "Bize ipuçları veriyorlar ve belirli temalar öneriyorlar. Örneğin 20 yıl önce Miuccia Prada'nın 'biraz yirmiler, biraz Charleston ve belki biraz da eski moda bisikletler' dediği bir sergi vardı." Görünüşe bakılırsa, defileden birkaç gün öncesine kadar. Bayan Prada'nın kendi koleksiyonlarına da aynı soyut yaklaşımla başladığı ve daha sonra tasarım ekibiyle yaptığı görüşmelerle koleksiyonun son halini aldığı biliniyor.
İnsan ve doğa, kontrol ve içgüdü arasındaki gerilim net bir şekilde ortaya çıktı. Defile, kravat ve kontrast yakalı banker gömlekleri giyen bir dizi modelle açıldı. Bazıları ağır yün ve tüvitten yuvarlak omuzlu blazer ceketler giymişti ama bunlar sıradan şirket savaşçıları değildi. Başlarında örgü boneler vardı, bu da suya verilen pek çok selamdan biriydi. Simons, "Çoğu insanın ekran koruyucusu doğadır, ama sonra insan yapımı bu sentetik ortamda oturduğunuzu bilirsiniz" dedi. "Milyonlarca referans vardı" diye devam etti. "İş adamı, çalışan adam, düşünen adam ve bunların doğayla nasıl bir ilişki oluşturacağı vardı ki bu da bir bakıma en büyük tezattı."
Simons'ın da açıkladığı gibi, bu seçimler katı kavramsal sınırlardan ziyade duygular tarafından yönlendiriliyor. "Sanırım son zamanlarda pek çok koleksiyona içgüdüsel olarak başlıyoruz" dedi.
Bayan Prada ise değişen mevsimlerle olan duygusal bağımızı ve buna eşlik eden tüm modern endişeleri göz önünde bulunduruyordu. Bayan Prada, "En önemli şey mevsimlerle olan ilişkiydi, dışarı çıkmak için tasarlanmış olmasıydı," dedi. "Çünkü genellikle [koleksiyonlarımda] mevsim olmaz - kışın çıplak, [yazın] süper kapalı. Ama şimdi mevsimler gibi insan doğası için çok temel bir şeye bağlanma ihtiyacı hissediyorum. Böylece giysiler dışarıyla, hava durumuyla ve gerçeklikle ilişki kuruyor."
İklim değişikliği konusunda Bayan Prada defalarca "Çok fazla politik şey var ama biz bu konuya girmek istemiyoruz" diyerek çekimser davransa da defilede, yeni tuhaf havalarımız sayesinde daha da gerekli hale gelen sezon ortası kat kat parçalara bolca yer verildi. Bazı modeller ince sütunlar halinde kesilmiş trençkotlarla ortaya çıktı ve birkaç palto, altta takım elbise ve kravata açık ancak boyunda eşarplarla sıkıca bağlanmış yün benzeri kapüşon eklentileriyle geldi. Kontrast kazakların üzerine giyilen parlak hırkalar sıcak bir sonbahar öğleden sonrasını çağrıştırdı.
Çizim, Hollanda'da düzenlenen buz pateni festivali Elfstedentocht'un "çok özel kıyafetlerine" atıfta bulunan ve pardösülerle giyilen korkak, Prada renklerinde örgü pantalonlarıyla daha da canlandırıldı. Simons milyonlarca referansı daha sıraladı: "İnsan ve su, insan ve deniz, bir nehir, su olarak yağmur, yüzme, sportif olsun ya da olmasın suyla ilişkili insan faaliyetleri, kırsalda bir yürüyüş ya da denizci gibi mesleği olan biri." Taşra, ağır tüvit pantolonlar (yağmurdan korunmanın orijinal bir biçimi) ve bez ahır ceketleriyle, deniz ise kaptan şapkaları ve elle işlenmiş deriden yapılmış uzun subay paltolarıyla ortaya çıktı.
Koleksiyonun entelektüel iskeletinden ziyade, daralan pantolonların altındaki süper ince Oxford bağcıklı ayakkabıların biçimi ve geniş örgülü kemerlerin çanta askısı haline gelene kadar nasıl tamamen süs gibi göründüğü gibi, kendini şekillendirmenin yeni ve alışılmadık yollarını öneren kısımları düşünerek oradan ayrıldım. Modern erkekler için garip bir oran olan örgü pantolonları bile büyük paltolarla eşleştirildiğinde havalı görünüyordu.
Simons, nihayetinde böyle bir şeyin amaç olduğunu öne sürdü - tarzdaki çelişkiler yoluyla elde edilen yenileme. "Ofise gittiğinizde uymanız gereken kodlar bunlar ya da doğaya çıktığınızda uymanız gereken kodlar bunlar demek istemiyoruz" dedi. "Sanırım birbirimizi rahatsız etmeye çalıştık, umarım çağdaş hissettiren bir şeye ulaşırız."
Benden daha deneyimli Prada-ologlar (Troye Sivan?) Bayan Prada'nın "doğa "dan koleksiyonun başlığı olan "İnsan Doğası"na nasıl geçtiği konusunda daha derin bir kavrayışa sahip olabilirler. Ama bence sahne arkasında kastettiği şey, kıyafetler şekillenirken kasıtlı olsun ya da olmasın samimi bir şeyler ortaya çıkarabilecekleri. Bu da Bayan Prada ve Simons'un çalışmalarını izleyicileri gibi yorumladıkları gibi ilgi çekici bir olasılığı ortaya çıkarıyor. Bir Prada şovunu deneyimleme, işleme, tepki verme ve nihayetinde uzlaştırma şeklimiz, onların kendi süreçleri için de geçerli olabilir.
Bu içerik ilk olarak GQ US web sitesinde yayınlanmıştır.
