Daha zeki olmak sadece ders çalışmakla elde edilmez. Buna etki eden birçok faktör vardır ve çoğu zaman mesele, günlük rutine yeni alışkanlıklar eklemekten çok, mevcut bazı alışkanlıkları bırakmaktır. Zekâ dediğimiz şey, toplama-çıkarma bilmek ya da en güzel şiiri yazabilmekten ziyade, işlevsel, akıcı ve pratik bir zekâya sahip olmaktır.
Elbette bunun büyük bir kısmı doğuştan gelir, ama yine de hayatımızdaki birçok şey gibi geliştirilebilir. Sorun şu ki, çoğu zaman kendimizi sabote ediyor, bize hiçbir fayda sağlamayan alışkanlıklar seçiyoruz. Sürekli sosyal medyada kaydırma yapmak ya da en basit işleri bile yapay zekâya bırakmak buna örnek. Bunun farkına varmak ilk adımdır. Sonrasında en büyük hatalarımızı analiz etmeli ve bunları nasıl düzeltebileceğimizi düşünmeliyiz.
Beyin de tıpkı kaslar gibi çalıştırılması gereken bir organdır. Sadece “iyi” ya da “kötü” işleyişe sahip değildir; güçlendirilebilir ve geliştirilebilir. Zekâ sabit ve değişmez bir şey değildir, her gün verilen çabayla işlenir ve en yüksek potansiyele ulaşır.
Bunu kitap okumak, satranç oynamak, bulmaca, sudoku ya da kelime oyunları çözmek, spor yapmak, bir şeyi ezberlemeye çalışmak ya da yeni bir hobiye başlamak gibi farklı yollarla yapabiliriz.
Şaşırtıcı gelebilir ama yeterince uyumamak zekânın gelişimini engeller. Uyku, zihnin bağlantıyı kestiği, dinlendiği ve gün boyu öğrenilenleri işlediği zamandır. Uykudan mahrum kaldığımızda ertesi gün yaptığımız tüm işlerde verim düşer, daha kötü kararlar alırız. Bu da ilerlememizi yavaşlatır.
Birçok insan, günlük rutininde alkol tüketmeyi normalleştirmiştir… Fazla içtiğimizde düşünme şeklimizin nasıl değiştiğini hepimiz biliyoruz.
Araştırmalara göre, haftada sekiz veya daha fazla alkollü içki tüketmek beyne ciddi zararlar verebilir ve uzun vadede olumsuz etkiler oldukça belirgindir. Bu nedenle, tüketimi mümkün olduğunca azaltmak önemlidir.
İnsanların çoğu, günlerinin belirli bir yapıya sahip olduğunda daha iyi yaşar. Genel olarak daha üretken, daha odaklı oluruz ve yaratıcılığa da yer açarız. Beyne bir düzen verdiğimizde, amaç duygusu kazanır ve bizi işte de özel hayatta da verimsiz kılan erteleme alışkanlığından kurtuluruz.
Hep duyduğumuz bir atasözü vardır: “Bana arkadaşını söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim.” Bunun doğruluk payı büyüktür. Kötü arkadaşlıklar, beynimiz ve zekâmız için faydasız olmanın ötesinde, çoğu zaman zihinsel sağlığımıza da zararlıdır.
Arkadaşlarımızla sürekli derin konular konuşmamız gerekmez; ama sıradan olan ile gerçekten anlamlı olan arasında bir denge bulabilmeliyiz. Bu, hem yalnız hissetmemek hem de zihinsel sağlığımızı korumak açısından hayati önem taşır.
Sonuç olarak mesele, kendimizi tanımak ve bize fayda sağlamayanla sağlayanı ayırt edebilmektir. Hayatımızda gerçek bir değişiklik yapmanın tek yolu budur.
BU İÇERİK İLK OLARAK GQ ESPANA WEB SİTESİNDE YAYINLANMIŞTIR.
