“Yaktın bizi Milli Takım”

Hem futbol literatüründeki en önemli bir iki olaydan birinde tutacak bir takımım yok, hem de bizim takım oynuyor olsaydı göreceğimiz onca “futbol temalı” reklam kampanyasından mahrum kalıyorum, yastayım. Düşünsenize irili ufaklı ne reklamlar seyredecektik. “Oha çok iyi yapmışlar” diyerekten Facebook duvarlarımıza, blog’larımıza, tweet’lerimize yapıştırıp duracaktık filmleri, ilanları. Nice reklamcılar bilgisayarlarının başında dakika dakika maç seyreder gibi tık sayısı sayacaktı, viralleri yayılsın diye ajanslarının formalarını terleteceklerdi. O reklamlar yayına hazır olana kadar kaç junior, kaç yaz biraz iş öğreneyim diyip reklam ajansına kapak atan stajyer telef olacaktı... Kısmet değilmiş.

Bütün reklam verenler “en milli biziz, takımı en çok biz destekliyoruz” çığlıkları arasında milyonlarca lira harcayacaklardı. Her türlü yüzümüz gülecekti. Olmadı olamadı. Milli Takım elendi biz yayan kaldık. Para harcanan, ince eleyip sık dokunarak hazırlanan reklam kampanyalarını göremediğimiz gibi kötü reklamlarla da dalga geçme fırsatımızı kayabettik. Yazık oldu.

Curling konusunda bie gaza gelebiliriz

Bu yazıyı yazarken düşündüm; başka hiç bir spor olayında ülke olarak bu kadar gaza gelmiyoruz. Eğer bir başarı yakalamışsak curling konusunda bie gaza gelebiliriz o kulvarda bir sorunumuz yok ama futbol gibi sonuncu olsak bile her daim ilgili olduğumuz başka bir dal pek yok gibi. Tek sporlu bir ülkeyiz. Hoş değil. Elin oğlu Super Bowl diyor saniyesi milyon dolarlık reklam kuşakları kapış kapış gidiyor. NBA Playoff’ları diyor reklamcılar film çekmek için kendilerini kesiyorlar. Grand Slam diyorlar über lüks markalar sponsorluk için bir birlerini eziyorlar. Bizde varsa yoksa futbol.

Mesela bu yaz Londra Olimpiyatları var, kılımız kıpırdamıyor. Hem de bu sene olimpiyatlara 138 sporcu ile katılıyoruz, bu bizim için bir rekor. EN önemlisi kadın voleybol takımımız olimpiyatlarda olacak. Peki biz neden ülke olarak futbolcularımıza gösterdiğimiz saygı sevgi ve değeri bu sporcularımıza gösteremiyoruz? Hiç hoş değil. Bu desteğin tüketici olarak bizde olmadığını bunu sömürecek reklam kampanyalarının olmamasından gayet net anlayabiliriz. Özellikle voleybol takımımız için en havalısından bir kampanya görmek çok isterim. Mümkünse milliyetçilik pompalama dozu biraz az olursa fena olmaz. Temmuz’a kadar çok zaman var. Belki güzelinden bir film görebiliriz.

O zamana kadar hem olimpiyat hem de futbol şampiyonası temalı yeni eski yabancı işleri seyrederek iç geçirelim. İspanya’nın gollerini seyrederken kıskanacağımız gibi elin reklamlarını seyrederken de için için keşke diyelim. 2014 Dünya Kupası’nı bekleyeceğiz n'apalım artık...

Carlsberg Fan Academy - Euro 2012, İngiltere