Rota: ABD’nin güneybatıdaki dört köşe eyaletlerdeyseniz ve devasal büyüklükteki çölleri ve kanyonları keşfetme amacındaysanız şöyle yapabilirsiniz. Colorado’da Great Sand Dunes’dan başlayın, sonra yine bir çöl olan New Mexico’daki White Sand Dunes’la devam edin. Sonra Utah’a geçip önce Moab’deki Arches Ulusal Parkı ardından da Island in the Sky’daki patikalarda en az 1 hafta geçirin. Arizona’da Monument Valley, Antelope Canyon, Lake Powell, Horseshoe Bend, 1.7 milyon dönümlük yürüyüş fırsatları sunan Grand Staircase-Escalante Ulusal Anıtı’na ve ardından da 446 km uzunluğundaki meşhur Grand Canyon’da birkaç gün kalabilirsiniz. Öne Zion ardından da Bryce Canyon Ulusal parklarından sonra kanyon rotanızı sonlandırabilirsiniz.
Ufak bir not: Birbirinin aynısı, uzun ve sıkıcı ABD otoyollarından kaçınarak, ara yoları kullanarak rotanızı kurun.
Gün: Geçireceğiniz zaman tamamen size ve gezme tarzınıza bağlı. Bol vaktiniz varsa ve yürüyüş yaparak keşfetmek isterseniz 50 gün bile azken, sürekli arabada yol alıp göz doldurucu yerlerde bir gün geçirmek ve ardından diğer kanyona geçmek isterseniz de bu rotayı 15 güne sığdırabilirsiniz.
“Bir varmış bir yokmuş” diye başlar hikayeler. Bu da öyle başlıyor. Önce vardı; evimiz, eşyalarımız, kitaplarımız. Ve bir gün hepsi birer birer yok oldular; bir çantaya sığdık ve çıktık yola. Klasik bir 35 yaş krizi miydi yoksa yeni bir hayat arayışı mı hala emin değilim. Zaten sizle paylaşmak istediğim varoluşsal sancılarımızdan ziyade deneyimlediğimiz epik yolculuk ve görsel anlar.
Colorado’dan başladı yolculuğumuz. Önce bir araba edindik, onu yolculuğumuz boyunca başımızı sokabileceğimiz bir yuvaya dönüştürdükten sonra çıktık yola. ABD gibi bir coğrafyada epik bir Amerikan macerası için gezi fikirlerinin sonu yoktur. Nihai hedefimiz California ve ardından Meksika’ydı, istedik ki pasifik kıyılarına varmadan önce Orta Batı’nın açık ovalarını, dağlık New Mexico'yu ve batının çorak çöllerini geçelim.
Kızgın Kumlar
Great Sand Dunes Ulusal Parkı (Colorado), Kuzey Amerika'nın en yüksek kumuluna sahip olmasına rağmen ABD’nin az ziyaret edilen ulusal parklarından birisi. Kumullarda yürümeye başladıktan sonra sebebini anlamak hiç de zor olmadı; durmak bilmeyen rüzgar, ayaklarımızdan kulaklarımıza kadar dolan kumlar ve takip edebileceğiniz herhangi bir yolun olmaması. Açıkcası, kendimizi en yüksek kumulun tepesine taşımak hiç de küçük bir iş değildi. Fakat güneşin batışını izleyerek ödülümüzü almıştık, o yüzden güneş battığında sakın toparlanmayın. Hatta eşsiz bir deneyim için kum tepelerinde kamp kurun. Kumda uyuyun, yıldızlara bakın ve gün doğumunu izleyin.
Beyazın En Güzel Tonu
Gözünüzün önüne öyle bir kumsal getirin ama denizi olmasın, sadece bembeyaz kumları olsun. Voilà! White Sands Ulusal Anıt Parkındasınız (New Mexico). Kar beyazı kum tepeleriyle meşhur olan bu parkta gözlerinize inanamayacaksınız. On binlerce yıl önce bir göl iken zamanla kuruyan ve bize pırıl pırıl bembeyaz kum tepelerini bırakmış bir coğrafyadayız. Şahit olduğumuz şey o kadar gizemli ki rüzgarın yönündeki ufacık bir değişiklik, bu görkemli kumulları bir saat içinde tamamen farklı bir manzaraya dönüştürebiliyor. Ve gün batımı! Batan güneşin altında kum tepelerinin mavi ve pembenin tonlarıyla oynaşmasına tanıklık etmeyi asla kaçırmak istemezsiniz.
Bahsetmeye değer olduğunu düşündüğüm bir başka ilginç bilgi parçası da şu: Kum her daim soğuk. Beyaz kumları, çoğu çöl kumu gibi kuvarsdan değil, alçıtaşı ve kalsiyum sülfattan oluşuyor. Bu da ışığı absorbe etmek yerine yansıtıyor. O yüzden ayakkabılarınızı atın ve çıplak ayaklarınızla doyasıya dolaşın. Gece kumlar üzerinde kamp yapmak normalde mümkün. Ancak, bu eşsiz fırsatı deneyimlemek isteyen diğer birçok kişiyle rekabet edeceğiniz konusunda uyarmış olalım. Park açılmadan yarım saat önce sıraya girip mutlaka rezervasyonunuzu yaptırın. Ayrıca, 1945'te dünyanın ilk atom bombasının test edildiği ve ABD'deki en büyük askeri tesis olan White Sands Missile Range'e bitişik olan bu park, bazen füze testleri nedeniyle ziyaretçilerin güvenliği için kapatılıyor. Gitmeden önce kontrollerinizi yapın.
Dar Bir Yarıktan Eşsiz Bir Dünya
“Alice'in harikalar girmeden önce derin bir çukurdan çok sert düşmesi gerekiyordu.”
Dar geçitleri, pürüzsüz kıvrımları ve sıcak tonlarıyla fotoğrafını ilk gördüğümden beri ziyaret etmek istediğim yerdir Antilop Kanyonu (Arizona). Kanyon, iki ayrı yarıktan oluşuyor – hafif ışık huzmesinin içeri düşmesine izin veren ve yukarıdan aşağı akan kumlarıyla dramatik bir görüntü veren Yukarı Antilop Kanyonu ile dar geçitleri ve merdivenleriyle bilinen Aşağı Antilop Kanyonu.
Her iki kanyona da bir tur satın alarak girebilirsiniz. Yukarı Antilop Kanyonu, fotoğraf açısından daha zengin olmasına rağmen kanyon duvarlarının darlığı saat 10:30 -13:00 arasında güneş ışığının içeri girmesine izin veriyor ve bu zaman dilimindeki turlar da aylar öncesinden satılıyor.
Biz, dar ve hiç de kayda değer görünmeyen bir yarığın içinden merdivenle inerek, sanki birbirinden yırtılarak ayrılmış iki duvarın arasından Aşağı Antilop Kanyonuna giriş yaptık. Girer girmez kayadaki yumuşak kıvrımlı çizgiler, bir renk seliyle etrafımızda dönen dalga yanılsaması yaratıyordu, vurulmuştuk! Kırmızılar, turuncular, pembeler, morlar ve maviler ışık ve gölgeyle dans ederek zaten çarpıcı olan bu yere daha da dramatik bir hava katıyordu, müthişti! İnsan böylesi bir yerde kendini rüyada hissediyor, kayadaki her oluk ve kıvrım Antilop Kanyonu'nu eşsiz ve özel bir yer haline getirmeye katkı sağlarken, doğanın bize sunduklarını bir kere daha takdir ediyorduk.
Sonuç mu? Kanyonlar derinden büyülü, adeta bir harikalar diyarı.
Söylemekte fayda var: Antilop Kanyonu, Navajo Ulus Rezervasyonu'nda yer almaktadır. Kanyonun kendisi kutsal bir yerdir ve ziyaretçiler, Navajo tur rehberi eşlik etmedikçe kanyona erişemezler. Ayrıca, Antilop Kanyonu popüler bir cazibe merkezidir ve kanyonu kalabalık turist gruplarla paylaşmaya hazır olun. Kalabalıktan kaçınmak içinse Kasım'dan Şubat'a kadar ziyaret etmeyi düşünebilirsiniz.
Bu yazı Travel by Vogue & GQ Türkiye lansman sayısında yayınlanmıştır.
