Kısa sürede ulaştığı yüksek hayran kitlesi ile dizi ve sinema sektörünün en çok aranan genç yüzlerinden o. Göz alıcı başarısı Türkiye sınırlarını çoktan aştı. Hayranlarıyla kurduğu doğal ve sıcak bağın kendisine bu başarıyı getirdiğine gönülden inanıyor. Hayallerini bir gün Broadway ve National Theather’da yer almak süslüyor. Her başarısının onu bu hayale daha da yaklaştırdığına inanıyor.
Sence cesur adımlar, büyük dönemeçleri getirir mi?
Tabi, attığımız her adımda biraz daha şekilleniyoruz, cesaretimizi ne kadar sürdürebilirsek o kadar güçlü oluyor değişimlerimiz.
Yakın çevren seni nasıl tanımlar cesur musundur yoksa kontrolcü mü?
İkisinden de biraz. Farklı şeyleri denemek konusunda her zaman cesurum ama bu adımları atarken kontrolümde olmasını severim. Mükemmeliyetçi bir tarafım var, böyle durumlarda hemen o yönüm devreye girer.
Oyunculukta ilhamını nereden alıyorsun? Sana en çok ne ilham verir?
Mümkün olduğunca çok şey izliyorum. Yeni yerler gezmek ve görmek, görsel dünyama yaptığım her yatırım aslında benim kariyerimi besliyor.
Bir gün hayatının rutine girdiğini hissedersen nasıl bir çözüm yolu bulursun? Kendimi yeniden keşfetmek için yeni yollar ararım; gitmediğim bir şehre giderim ya da dinlemediğim bir müzik türünü dinlemeye başlarım. Belki çok uzun süredir görmediğim arkadaşlarımı ararım, onlarla yeniden görüşürüm. Rutinler biraz da onlara karşı hissettiğimiz duygularla alakalı. Yeni rutinlerimizi sorgularken eskiden nasıldım sorusunu da kendi kendimize sorabilmek lazım.
Kendinle alakalı kimsenin daha önce duymadığı bir itiraf alsak senden? Ufak inançlarım vardır. Mesela küçük bir örnek vermek gerekirse çantamı yere bırakmayı sevmem, kötü şans getirdiğini düşünürüm. Bu tarz inançlara inanırım. Ve gündelik hayatımda mutlaka uygularım.
Birçok kez sektörün duayenleri ile çalışma şansı buldun. Bu, kariyerini nasıl etkiledi?
Dizi setleri benim için okul gibiydi. Her karşılaşma büyük şanstı, beni her seferinde bir adım daha ileri götürdü.
Hem dışarıdan gelen eleştirilerle hem de bunlardan doğabilecek olan öz eleştiriyle nasıl başa çıkıyorsun?
İç sesin yargılarından kaçmak kimse için kolay değil ama daha akılcı yaklaşmayı seviyorum duyduğum ve okuduğum şeylere. İçimde bir yerlere dokunuyorsa, yargının kendisi yerine bende bıraktığı duyguyla ilgilenmeyi tercih ediyorum.
Seni tanımayan yok artık. Ama varsayalım ki seni hiç tanımayan biri karşında. Ona bugünkü Afra’yı nasıl anlatırdın?
Eğlenmeyi seven küçük bir çocuk derdim. Düştü, kalktı ama hep çok çalıştı, şimdi hayallerine daha yakın birisi.
Şu ana kadarki kariyer yolculuğunda “keşke” ve “iyi ki” dediğin anlar oldu mu?
Keşkelerin içerisine kaybolmayı sevmem ama “iyi ki” tiyatro sahnesini deneyimledim diyorum. O dünyanın içinde yaşamak hepsinden farklı, kamera önünde olduğundan daha özgürsün. Seyircinin tepkisini ilk bakışta hissediyorsun, asla vazgeçmek istemediğim bir alan.
RÖPORTAJIN DEVAMI GQ MOTY 2024 SAYISINDA
Bu gönderiyi Instagram'da gör
