Dior Men’in sanat/kreatif direktörü Kim Jones, yeni koleksiyonundan 49 parçanın her birinin fotoğraflarının bulunduğu iki büyük beyaz tahtayı işaret ederken, “Sanatçılarla çalıştım ve müzisyenlerle çalıştım” diyor. “Bu yüzden bu sezon edebiyatla çalışmanın güzel olacağını düşündüm.”
Işıksız bir Holborn bodrumunda duruyoruz, Dior Men’in Sonbahar/Kış 2022 koleksiyonunun sergilenmesinden iki gün önce —öncelikle Jones, tam on yıl önce Alfred Dunhill’in kreatif direktörü olarak geçirdiği iki buçuk yıllık görevinden bu yana memleketi Londra’ya dönecek— ve tasarımcı, kıyafetlerin ardındaki ilhamı GQ ile konuşmak için zorlu programında zaman yarattı.
“50’lerde, Mösyö Dior’un çığır açan şeyler yaptığı sıralarda kimin çığır açıcı şeyler yaptığına baktım,” diyor kraliçenin üslubunu taşıyan kısaltılmış İngilizcesiyle, “ve Beat Kuşağı bariz seçim.”
Jones, kendine has siyah renginde dar kesimli bir sweatshirt giyiyor, kendini bir paket tuz ve sirke Popchips ile beslemeye devam ediyor. Cildi temiz ve iyi görünüyor —aslında bu yıl tasarladığı 25 koleksiyondan birini sergilemek üzere olan bir adam için şaşırtıcı derecede iyi.
Jones, Dior’daki rolüne ek olarak, Fendi’ de kadın giyim bölümünün sanat direktörü ve bu iki işle gerçekten oldukça meşgul. Aslında o kadar meşgul ki, Kerouac, Burroughs ve arkadaşlarının, programını görünce mezarlarının dönebileceğini düşünebilirsiniz.
Jones, “Jack Kerouac On The Road’u 1957’de yazdı” diyor (Christian Dior, 52 yaşında, zirvedeyken aynı yıl öldü). “Bu yüzden Kerouac malikanesi ile temasa geçtim ve bazı sanat eserlerini ve yazılarını koleksiyona dahil etmek için onlarla birlikte çalıştım. Modern çağ için On The Road’un hikayesini yeniden anlatmak istedim. Beats hala genç nesillere ilham veriyor, bu yüzden öyle olduğunu düşündüm. Dior üzerinden kıyafetlerle bu yolculuğa çıkmak ilginç.”
Ortaya çıkan koleksiyon, Jones’un saksağan vari beyninin otoyolları ve yan yollarında bir hazine haritası olduğu kadar Kerouac’ın çalışmasına da saygı duruşu niteliğinde. İlk bakışta paçaları yıpranmış gibi görünen ama aslında pullarla dolu (doğrudan Mösyö Dior’un arşivinden alınan bir tasarım ipucu) Grungey Fair Isle örgü kazaklar yıkanmış kottan kısa pantolonlarla giyiliyor; süet ve timsah kaplı yürüyüş botları, Yves Saint Laurent ve Marc Bohan’ın yüzyıl ortası Dior koleksiyonlarından ilham alan naylon şortlar, kolej kabanlar ve kitap gibi kareli blazer’lar ile bir araya getiriliyor.
Mix&Match estetiği, kısmen kaygısız Galya şıklığı, yarı coşkulu Americana (şimdiye kadar, Fransız-Kanadalı ebeveynlerden doğan ve New York’ta büyüyen Kerouac gibi), koleksiyonun segmentlerinde mevcut. Sequin-peppered gömlekler, spagetti kravatlar ve bordo ve cilalı gümüşten kalın postacı ayakkabıları ile giyilirken, kalın örgü paçalı donların paçaları geniş gömleklerle ovulurken, Jones’un söylediğine göre, “kitapların toz ceketlerini” andırmak üzere tasarlanmıştır.
Gerçekten de Jones’un Sonbahar/Kış 2022 sunumunda, Dior için daha önceki koleksiyonlarında bulunan keskin kenarlarla çelişen yeni bir sıcaklık ve belirli bir yumuşaklık var. Edebi tarzlarıyla olduğu kadar özgür yaşama (ve giyinme) yaklaşımlarıyla da ünlü olan Beats’in çalışmalarıyla ilgili sorgulaması, Jones’u yakasını biraz olsun gevşetmeye mi teşvik etti? “Kişilik fikri anahtardır” diye açıklıyor. “Koleksiyonda bir Neal Cassady var, orada bir Charles Bukowski var, bir Allen Ginsberg var, bilirsiniz… Tüm farklı Beat’ler.”
On the Road’un ilk baskılarında bulunan görüntülerin genişletilmiş çekimleriyle tamamlanan hacimli önlükler ve Visions of Cody’nin erken bir kopyasından alınan kapak resmiyle elle boyanmış bir deri ceket bir yana, ayrıca bol miktarda kolay erişilebilen biblolar doğuştan bir tüccar olan Jones’un her sezon üretimde üstün olduğu deri ürünler… Sıradan, ağlarla çevrili çapraz bedenler ve haberciler var; tamamen geri dönüştürülmüş okyanus plastiğinden üretilmiş sportif, çevrim çekirdekli güneş gözlükleri var; ağır iş yürüyüş sandaletleri var ve bone gibi giymek için tasarlanmış pullu bereler var.
Jones’tan en çok gurur duyduğu parçaları belirlemesini istediğimde, hemen arkasında kendi martingaline sarılmış gece mavisi bir denizci paltosunu işaret ediyor. Ayrıca bana zarif bir elmas desenli ısıyla pilili tıraşlı bir kürklü ceket ve yumuşak bir cortado tonunda dişleri andıran kuzu postu bir palto gösteriyor.
Londra’daki evi (geçici Holborn stüdyo alanının batısında) modern bir harikalar diyarı olduğu kadar bir rezidans da olan Jones —48 yılda topladığı çok çeşitli kültürel nesneyle dolu, yaşayan, nefes alan bir müze— genellikle koleksiyonları için başlangıç noktası olarak sevdiği şeylere yöneliyor.(Fendi’deki ilk çalışmaları, orijinal Virginia Woolf ciltlerinin kişisel özetinden ilham alırken, Dior İlkbahar/Yaz 2021 koleksiyonu, Ganalı sanatçı Amoako Boafo’nun koridorunda asılı duran bir tablosuna dayanıyordu) Jones’un bu son çalışması için Kerouac’ın bir dizi ilk baskısına sahip olduğu en ünlü eserine bakmış olması biraz şaşırtıcı olmalı.
Jones’un yolda ne kadar zaman harcadığı düşünüldüğünde, referans daha da anlamlı geliyor. Bariz şekilde gezici yaşamın ete ve kemiğe bürünmüş hali olan Jones’un Instagram hesabına hızlı bir bakış bile —Tokyo’daki mağaza açılışlarından, Roma'daki tasarım toplantılarından, New York’ta ürün lansmanlarından ve şimdi, gösteri öncesi hazırlıklardan görüntülerle bezeli Londra’da— onun hakkında bilmeniz gereken her şeyi size söyler.
Buluşmamızdan birkaç gün sonra Kensington Olympia sergi merkezinin mağara gibi çevresinde düzenlenen gösterinin kendisi, beklediğimiz kadar büyük bütçeli, yüksek bir moda prodüksiyonuydu. Ön sıradaki ünlüler arasında Jonathan Bailey ve Micheal Ward’dan Sam Smith ve Naomi Campbell’e kadar isimler yer alırken; Grace Jones, gösterinin kapanışında bir performans gerçekleştirdi ve alanın kendisi, (belirtmeye bile gerek yok, pahalı) ve ustaca uygulaması sonucu karmaşık bir şekilde tasarlanmış koleksiyonu mükemmel bir şekilde yansıtıyordu.
En önemlisi, podyum, Kerouac’ın sözleriyle basılmış 120 metrelik dev bir parşömenden oluşturuldu ve yazarın On The Road için yazdığı uzun el yazmasını yansıtmak için tasarlandı. Kerouac, yaratıcı akışının asla kesintiye uğramaması için doğrudan daktilosuna eklediği sayısız kağıdı ünlü bir şekilde bir araya getirdi.
Holborn’a geri döndüğümde, Jones’un kaşmir giyimli yardımcılarından biri tarafından dışarı çıkarılmak üzereyim, ama ondan önce, sweatshirt’ünün yakasındaki küçük, karmaşık bir şekilde süslü iğne hakkında daha fazla bilgi edinmek istiyorum. Merak ediyorum, Kerouac’ın taktığı bibloya bir saygı duruşu mu? Gösteriye girecek mi? 2020’de modaya hizmetlerinden dolayı onur ödülüne layık görülen Jones, “Hayır, bu benim OBE’m” diyerek gülüyor.
Jones’un kişisel görünümünün, tasarımcının OBE ve Popchip kırıntılarını mutlu bir uyum içinde buluşturan yüksek ve düşük pahalı sweatshirt’ü harmanlama ustalığının mükemmel bir düzenlemesi olduğunu düşünüyorum —ki bunun, aynı zamanda bu yeni koleksiyonun başarısının anahtarı olduğunu söylüyorum, “Sonbahar/Kış 2022, ortalıkta oynamak ve karıştırmakla ilgili.” Jones aynı fikirde: “Sanki bir bavulla yaşıyor ve her gün giymek için yeni bir şey seçiyormuşsunuz gibi.” Duraksıyor, elini kaldırıp hafifçe gülümsüyor, iğnesinin yaldızlı parıltısı derme çatma stüdyosunun şerit ışıklarının altında parıldıyor. “Sanki yoldaymışsın gibi.”
