İnsanların insanlarla ve hatta hayvanlarla ölümüne savaştığı antik Roma'ya dönme zamanı geldi - hepsi de asil bir spor adına. Gladyatör 2, Russel Crowe'un başrolünde oynadığı, dünya çapında 460 milyon doların üzerinde hasılat elde eden ve o dönemde beş Akademi Ödülü kazanan devrim niteliğindeki orijinal filmden 24 yıl sonra geri dönüyor. Paul Mescal, Pedro Pascal ve Denzel Washington'dan oluşan dinamik bir kadronun rol aldığı devam filminin karşılaması gereken pek çok büyük beklenti var ama fragmana bakılırsa yapım bu meydan okumanın hakkını veriyor.
Öncelikle, hızlı bir özet (özellikle Z kuşağı için). Ridley Scott'ın Gladyatör'ü, İmparator Marcus Aurelius'un ordusunda efsanevi bir general olan Maximus'un (Crowe), barbar İmparator Commodus'un (Joaquin Phoenix) emriyle köleleştirilerek gladyatör olarak imkansız savaşlara zorlanmasını ve tüm Roma Cumhuriyeti'ne hizmet ederek çılgın adamın boğazını kesmesini anlatıyor. Gladyatör 2 de benzer bir tema izliyor ve Mescal yeni kahramanımız, Commodus'un onurlu kız kardeşi ve Maximus'un eski sevgilisi Lucilla'nın oğlu Lucius rolünü üstleniyor. Çocuğu olmayan Commodus'un yeğeni Lucius teknik olarak tahtın varisi, ancak sarayın baskılarından uzakta, ailesiyle birlikte yaşadığı Kuzey Afrika'nın Numidia tarlaları arasındaki huzurlu hayatını tercih etmekte. Ancak kaderin acımasız bir cilvesi -ki bu cilvede eş imparatorlar Caracalla ve General Marcus Acacius'un (Pascal) emriyle Numidia'yı işgal eden askerler de yer alıyor- Lucius'u yönetmesi gereken krallığa geri götürüyor.
Filmin 24 saatten kısa bir süre içinde 12 milyondan fazla izlenen fragmanına bakılırsa, Gladyatör 2, orijinalini ölümsüzleştiren baş döndürücü aksiyon sahnelerini aratmayacak, hatta belki de geçecek gibi görünüyor. Örneğin Lucius (Mescal) ve Marcus Acacius (Pascal) arasındaki kılıç çarpışma sahnesi herkesin nefesini tutmasını sağlayacak. Ancak bu filmin ve selefinin ne kadarı sürtüşmeden ziyade gerçeklere dayanıyor? Romalı gladyatörlerin kanlı tarihi harika bir sinema filmi yaratıyor, ancak filmlerin ve hatta edebiyatın üzerinden geçme eğiliminde olduğu paha biçilmez bir bilgi hazinesi var.
Gladyatör oyunlarının yükselişi
Gladyatörlerden ilk kez 2.000 yıl önce, Roma'nın hala bir Cumhuriyet olduğu M.Ö. 264 yılına kadar bahsedilmekte. O dönemde zengin Romalıların akrabaları ve diğer önemli ileri gelenler için gösterişli cenaze törenleri düzenledikleri biliniyor ve bu etkinliklerde sundukları en önemli eğlencelerden biri de pazar yerinde üç çift köle arasında yapılan şiddetli kılıç dövüşleri. History.com'un haberine göre, Romalı yazarlar Tertullian ve Festus'a göre, bu tür kaba eğlencelerin ardındaki nedenlerden biri, Romalıların insan kanının ölen kişinin ruhunu arındırmaya yardımcı olduğu inancıydı. Zamanla bu “oyunlar” daha popüler hale geldikçe, devlet görevlileri de kitlesel bir eğlence aracı olarak bunlara ev sahipliği yapmaya başladı.
Her zaman ölümüne dövüşmezlerdi
Filmlerdeki dramatik anlatımlarla sürdürülen yanlış inanışlardan biri de gladyatörlerin ölümüne dövüştükleri. Ancak History.com, National Geographic ve BBC 'nin raporları bu teoriyi çürütmekte, gladyatörleri aylarca ve yıllarca beslemenin, barındırmanın ve eğitmenin maliyetinin eğitmenlerinin tek bir oyunda öldürülmelerini isteyemeyecekleri kadar büyük olduğunu ifade ediyor. Bununla birlikte, önceden planlanmış bazı ölümüne dövüş oyunları ya da kaybeden gladyatörün imparator ya da seyirciler tarafından affedilmediği dövüşler gerçekleşmiştir. Aslında, her yıl yaklaşık 8.000 kişinin arenada öldüğü rapor edilirdi.
Gladyatörlerin hepsi köle değildi
Romalı gladyatörlerin çoğunluğu ordunun ilhak ettiği bölgelerden köleleştirilen savaşçılar olsa da, hepsi köle değildi. Pompeii, Trier, Köln ve Xanten'deki gladyatör eğitim okullarına çok sayıda özgür vatandaş da kaydolmuştu - şöhret, para ve şan heyecanının cezbettiği erkekler. History.com'a göre bu kişiler arasında üst sınıftan patrisyenler, şövalyeler ve hatta senatörler bile vardı.
Gladyatör 2'de Denzel Washington'ın canlandırdığı Mercius karakteri, eski bir köleyken siyasi amaçları olan zengin bir tüccara dönüşen biri olarak gösteriliyor.
Farklı gladyatör kategorileri
Gladyatörler yeteneklerine, sicillerine, dövüş tarzlarına ve deneyimlerine göre çeşitli sınıflara ayrılırdı. Bunlar arasında en popüler kategoriler olan kılıç ve kalkanla dövüşen thraeces ve murmillones; ata binen equites; savaş arabası kullanan essedarii; genellikle aynı anda iki kılıç kullanan dimachaerus ve sadece bir ağ ve üç dişli mızrakla silahlanan (nadir) retiarius yer alıyordu.
Kadınlar da gladyatör olabiliyordu
Sinema ve edebiyat tarihi gladyatörleri her zaman erkek olarak göstermiş olsa da, tarihçiler MS 1. yüzyılda kadın savaşçıların oyunların düzenli demirbaşları haline geldiğini keşfettiler. History.com'un haberinde, MS 2. yüzyıla ait, “Amazon” ve “Achillia” adlı iki kadın arasında geçen ve onurlu bir beraberlikle sonuçlanan, tırnak yedirten bir dövüşü tasvir eden mermer bir kabartmaya atıfta bulunuluyor. Kadınların hayvan avlarına da katıldıkları bildirilmekte.
İmparatorlar da maç yapardı
İmparator doğal olarak amfitiyatrodaki en iyi koltuğa sahipti; uzanıp dövüşü izleyebileceği özel bir kanepe bulunan bir kraliyet locası. Ancak aralarında Caligula, Titus ve Hadrian'ın da bulunduğu bazı imparatorlar arenaya girip dövüşürdü, ancak bunların çoğu sahnelenirdi ve her zaman zaferini garantilerdi. Commodus'un da yükseltilmiş bir platformun güvenliğinden ayıları ve panterleri öldürdüğü ve ardından para ödülüyle kendisini ödüllendirdiği bilinmekte.
Gladyatörler nadiren hayvanlarla dövüşürdü
Kolezyum'da grotesk hayvan avları yeterince yaygın olsa da, gladyatörler genellikle canavarları evcilleştirmek veya onlarla dövüşmekle ilgilenmezlerdi. Sadece özel kategoriler - venatores ve bestiarii - onlara karşı mücadele ederdi. History.com, bazen hüküm giymiş suçluların yırtıcı köpekler, aslanlar ve ayılarla dolu bir arenaya atılarak cezalandırıldığını yazıyor.
Kitleler için yerel ünlüler
Gladyatörlerin çoğunun yaşadığı korkunç hayata rağmen, elit olmayan kitleler tarafından yerel ünlüler olarak görülüyorlardı; portreleri hala Pompeii'nin (kurtarılmış) duvarlarında bulunuyor. Kanları, terleri ve gözyaşları aynı zamanda bir afrodizyak olarak görülmeye başlanmış, kadınlar saç tokalarını ve takılarını buna batırmışlardır.
BU İÇERİK İLK OLARAK GQ INDIA WEB SİTESİNDE YAYINLANMIŞTIR.
