Men of the Year’ın çekim tarihini konuşmak için Can’ı aradığımda, önerdiğimiz tarihin ailesiyle beraber yurt dışında olacağı zamana denk geldiğini öğrendim. Daha doğrusu, o gün eşi ve oğlu ile uçağa binmesi gerektiğini söyledi. Samimiyetimize güvenerek “Deno ve Leo gece uçsa, sen de gündüz uçağı ile peşlerinden gitsen?” diye sorduğumda çok net bir “Hayır” cevabı aldım. Ertesi gün geri arayıp biletlerini değiştirdiklerini haber verdi. Tek ricası, çekimini sabah erken saatte bitirmemiz ve kendisini setten belli bir saatte yollamamızdı. Çekim günü saat 08.00 için sözleştik. 07.56’da “Günaydın” mesajı atmıştı ve kapıdaydı. Setteki herkese hızlarından ve ilgilerinden dolayı çok kez teşekkür etti. Fotoğrafçımız Can Büyükkalkan ile videomuzu çeken Mali’nin fikir ve yönlendirmelerini yakından dinledi. Söz verdiğimiz gibi 11.00’da da, kendisini ailesinin yanına, havalimanına yolladık.
Duyarlılık... Bu sıradan hikâyeyi, Can Hakko ile ilgili fiziksel olarak en rahat gözlemlenebilecek özelliklerden bir tanesi olan etrafına sergilediği duyarlılık duygusunu, satırlardan da alabilmeniz için detaylı anlatıyorum; takım işine gösterdiği saygıya dikkat çekebilmek için... Profesyonelliği için… Ve en önemli konu; sessiz sakin görünürken bile her gün kendini geliştirme çabasına dikkat çekmek için…
Yılın Stil Sahibi Erkeği Can Hakko’ya kendi tarzını sorduğumda “Jean, beyaz bir tişört ve yarım fermuarlı bir sweatshirt” diyor, “Beni tanıyan herkes bilir: Hava ne kadar sıcak ya da soğuk olursa olsun, yanımda mutlaka bir sweatshirt ya da kazak taşırım.” Ancak bu basitlik, başlı başına bir rutin kırma; giyim tarzıyla ilgiyi zamansız, rahat parçalara yönelme: “Bazen sıra dışı, bazen cesur ama asla gösterişli değil. Bireyselliğe değer veriyorum ama aynı zamanda bağlantı kurma yeteneğini de önemsiyorum; ister kıyafetler arasında olsun, ister insanlar arasında…”
“Normallik” üzerine fikrini merak ediyorum. “Bana göre normallik, hem konfor hem de rahatsızlık hissi veren bir duygu. Bir yandan istikrar sağlıyor, ama fazlası durağanlığa yol açabilir. Bence normalliği sürekli sorgulamalı ve yeniden tanımlamalıyız“ diyor. Durağan olmakla ilgili onu rahatsız eden şeyi de “gelişme eksikliği” olarak tanımlıyor: “Hayatın meraklı kalmak ve ilerlemekle ilgili olduğuna inanıyorum. Bu olmadığında, yaratıcılığı ve yeni deneyimlerin heyecanını kaybetme riski doğuyor.” Durağanlığı sevmeyen biri olarak bugün başına gelen en sıra dışı şey, oğlu ile verdiği bir mini dans partisi.
Vakko gibi köklü bir moda markasının mirasını taşımak, kişisel ve profesyonel yaşamına şekil veren en önemli etkenlerden tabii ki. Moda konusundaki duyarlılığı ve estetik anlayışı ailesinin genlerinden geliyor: “Moda her zaman aile kimliğimizin derin bir parçası oldu. Vakko’nun mirası ve dedemin etkisi, estetik anlayışımı ve detaylara verdiğim dikkati şekillendirdi. Profesyonel olarak, yaratıcı ve sınırlar dışında düşünme yetisi kazandım. Kişisel olarak ise tarzın kıyafetlerden çok daha fazlası, bir ifade biçimi olduğunu, erken yaşta öğrenmiş oldum.” Aile mesleğini yapmıyor olsaydın hayatın nasıl görünürdü diye soruyorum: “Muhtemelen benzer düşünce yapısına sahip olan bir ekiple çalışıyor olurdum; belki moda dalında, belki gastronomi ya da sanat alanında. Ama kesinlikle işe tamamen dahil olabileceğim ve ekip ile yürütebileceğim bir formatta olurdu yine. Bir grup insanı ortak bir vizyon etrafında bir araya getirmek, bence olağanüstü güzel bir durum.”
RÖPORTAJIN DEVAMI GQ MOTY 2024 SAYISINDA
Bu gönderiyi Instagram'da gör
