Kontrolden çıkmış bir şekilde video ve fotoğraf ürettiğimiz; aynı hızla da tükettiğimiz bir dünyada birden Clubhouse ile tanıştık. Birkaç hafta içinde bütün dünyada 1 milyondan fazla insanı kendine çekmeyi başaran Clubhouse, sadece sesli içerik üretilen bir platform oluşuyla bile görüntünün vazgeçilmez oluşuna dair pek çok soru işareti yarattı. Paylaşılan görüntünün hemen hemen her şeyden daha değerli olduğu bir dönemde, Clubhouse ile kafalar karıştı ve o çok sevdiğimiz video ve fotoğraflarla dolu hayatımıza dair şu soruyu sorma ihtiyacını hissettik: “Görüntü bize aslında ne der?”
Görüntü sürekli “ekrandan bana bak” der, insanı ekrana bakmaya tutsak eder.
Görüntü “like” alır, “like” ister. O istediği “like” geldikçe alışır, sonra daha da fazlasını ister.
Görüntü altına yorum ister, yorum bekler.
Görünür olmak sürekli bakım ister, hazırlık ister.
Görsel içeriğin kendisi de hazırlık ister. İyisi profesyonellik bekler.
Görüntü reklam alır, reklam ister, o yüzden reklamveren içerik ile insanın arasına girer.
Görüntü kaydedilmek ister. Tekrar tekrar izlenilmek ister.
Görüntü insanın dikkatini ortamdan kendine çeker, karşındaki insanı bazen sinir eder.
Görüntü “O kadar da derin bir sohbete gerek var mı?” der.
Görünür olan ilgiyi kaybetmemek için yenilenmek ister. Yenilenmezse eskir ve unutulur gider.
Ses ise akar gider. Herkese bir şey söyler. Herkesten bir şey dinler. Konunun özüne iner. Eğlenmenin ötesine geçer. Derinleşmeyi sever. İnsanın yüreğiyle temas eder. Yaştan ve görünüşten bağımsız, herkesi eşit koşullarda var eder. Sen ekrana bakmasan da sana bir şeyler söyler. Zaten görüntü de her zaman kendine ve üstüne bir ses ister.
Clubhouse geçici bir süre için de olsa bizi Görüntü>Ses dünyamızdan çıkararak Ses>Görüntü olan bir dünyaya davet ediyor. İyi ki de öyle oluyor çünkü Silikon Vadisi’nden gelecek bir sonraki parlak fikre kadar Clubhouse bizi uzun süre idare edecek gibi görünüyor.
Nedir Bu Clubhouse? Uygulamaya dair temel bilgileri buradan okuyabilirsin.
