Bebek Geldikten Sonra İlişkide Yaşanan Sorunlar Nasıl Aşılır? “Bebek çatışması beni evimi aniden terk etmeye itti.” © Getty Images Fotoğraf - Derin Dogruoglu Kolaj
İlişkiler

Bebek Geldikten Sonra İlişkide Yaşanan Sorunlar Nasıl Aşılır?

Bebek çatışması, bazı genç ebeveynlerin çocuğun doğumundan sonra içinden geçtiği fırtınadır. Uzmanlar konuyu aydınlatıyor, babalar ise bu zorlu dönemleri anlatıyor.

Hâlâ epey tabu olan bebek çatışması birçok kişi için gizemli. GQ yazı işleri içinde, daha önce ebeveyn olmuş meslektaşlarıma sorduğumda yanıt neredeyse oy birliğiyle şöyle oluyor. Ne? Bebek çatışması da ne? Bu da aslında konuyu yakaladığımızın işaretidir. Adı yabancı gelebilir ama bebek çatışması bir çocuğun doğumuyla birlikte pek çok eve giriyor. Gerçekte bir çocuğun doğumundan sonra çiftte beliren gerilimleri ifade eder. 2022’de IFOP tarafından yapılan bir ankete göre genç ebeveynlerin yüzde 81’ini etkileyen zorlu bir dönemdir, ancak üstesinden gelinebilir.

Ebe ve Baby Clash, Devenir parents sans S’étriper kitabının yazarı Anna Roy bunu doğruluyor. Daimi yazarı olduğu France 2’de yayınlanan La Maison des Maternelles programında, her üç çiftten ikisinin çocuk doğumunda bir kriz yaşadığını açıklıyor. Hiçbir ilişki tam anlamıyla güvende değil. Fakat bu bir sorun değil. Sağlık uzmanı, bu fırtınanın ardından çift için doğurabileceği olumlu tarafı görmeyi tercih ediyor. Buna olumsuz bir şey olarak bakılabilir ama ben bunun aşıldıktan sonra olumlu bir şey olduğunu düşünürüm. Yeniden biçimlenme fırsatıdır. Bebek çatışması biraz şarap ya da Comté peyniri gibidir. Bir olgunlaşmadır ve anın içinde can sıkıcıdır ama insan bundan güçlenerek çıkabilir diyor Milk Magazine’e verdiği bir röportajda.

Çiftte bebek çatışması dönemi nedir

Yukarıda belirtildiği gibi, bebek çatışması bir çocuğun doğumundan sonra ortaya çıkan bir gerilim dönemidir. İki baskın neden yorgunluk ve iş bölüşümündeki eşitsizliktir. Yorgunken çifte daha kötü bir şey yoktur çünkü insan aşırı bencil olur, içine kapanır, artık karşısındakini dinleyemez. Bitap düşmüş çiftlerin birlikte bir hafta sonu geçirecek bir çözüm bulmalarını her zaman sağlarım. Dönerler ve bana her şey yolunda derler. Çoğu zaman mesele bu kadar basittir diye açıklar Anna Roy. Ebe ayrıca çift olarak kalmanın ve çocuk konuşmadan yalnızca iki kişiye ait anlar ayırmanın öneminin altını çizer. Yeni ebeveynlik hayatını biraz şirket yönetir gibi ele almayı önerir. Her şey yeniden ayarlanmalı, değiştirilip biraz yumuşatılmalı ya da tam tersine biraz daha yoğunlaştırılmalı. İç dünyada olduğu kadar çift içinde de yeni bir denge bulunmalıdır.

Bebek çatışması çocuğun gelişinde yaşanan olgunlaştırıcı bir krizdir. Aşıldığında daha iyi bir çift olunur.
Anna Roy, Baby Clash, devenir parents sans s’étriper kitabının yazarı ve ebe.

Yazar şöyle devam ediyor: Ebeveynlik günlük hayatın alt üst olması, yeni becerilerin kazanılması, çevrenin değişimi açısından yaşamda yaşanan en radikal değişimdir ve yine de en az hazırlandığımız şeydir. Bunun ne kadarının doğuştan geldiğini sanmamız çok şaşırtıcı, halbuki pek az şey doğuştandır. Şunu da ekler. Doğum, onu yaşayan varlıklar için ontolojik bir değişimdir. Anne değişir, eş ebeveyn değişir dolayısıyla elbette çift de değişir. Bu tamamen normaldir. Evet, sürtüşmeler olacaktır. Eski meseleler geri gelebilir, sosyal alan daralabilir, kusursuzluk arzusu baş gösterebilir. Fakat güven vermek ister. Pek çok çift bu krizi yaşar ve çoğu çok daha güçlü çıkar. Bu, çocuğun gelişiyle yaşanan olgunlaştırıcı bir krizdir. Aşıldığında daha iyi bir çift olunur. Bu sürtünmelerden korkmamak gerekir. Ama dikkat, bebek çatışması şiddeti, ağır bağımlılıkları ya da psikiyatrik bozuklukları çağırmaz. Her şeyi birbirine karıştırmamak gerekir. Bebek çatışması ciddi patolojileri kapsamaz.

Bebek çatışması ne kadar sürer

Gerçek bir kural ya da kesin bir süre yoktur. Olivia ve Romain bebek çatışmalarını küçük kızları Marie on aylıkken yaşadı. Başka çiftlerdeyse bu kriz çok daha erken, bebeğin altı ayı civarında ya da doğumhaneden itibaren ortaya çıkar. Quentin ve Laura’da olduğu gibi. İlk gerilimler oğulları Basile’in doğumundan sadece birkaç gün sonra görülür. Laura, La Maison des Maternelles programının sunucusu Agathe Lecaron’a şunları anlatıyor. Doğumhanede başladı. Hatta tam o sırada odaya giren bir ebe tarafından yakalandık. Eşim belediyeye gidip çocuğumuzu nüfusa yazdırmak için beni bekliyordu çünkü evde idari işleri genellikle ben hallederdim. Ama bu kez kesinlikle iyi durumda değildim. Yırtığım vardı, ağrılarım vardı, emzirme de yeni başlıyordu. Aklımda her şey vardı ama çocuğumu belediyeye yazdırmak yoktu. Bu yüzden bu işi onun halledeceğine çok güvenmiştim.

Genellikle eş ebeveynler erkektir ve duygularını ifade etmeye alışık değildirler, çift terapisti ya da seksolog karşısında çekingen ve rahatsızdırlar çünkü korkarlar. Felaket beklerler. İçten içe ürkerler.
Anna Roy, Baby Clash, devenir parents sans s’étriper kitabının yazarı ve ebe.

Küçük aile eve döndüğünde gerilimler sürer. Kavgalar birbirini izler, sitemler çoğalır, yanlış anlamalar artar ve iletişim kopar. Laura şöyle bir itirafta bulunuyor: Quentin çok çalışıyor, bu yüzden çoğu zaman yalnızım ve o evde olduğunda da ona alan bırakmakta ve babalığı öğrenmesine izin vermekte zorlanıyorum. Sürekli arkasındayım, ne yaptığına bakıyorum. Basile ağlarsa yanlış bir şey yaptın diye suçluyorum. Çok zordu. Genç anne ayrı odalara geçmeye karar verir. Bir akşam arkadaşlarıyla yemekteyken ona her şeyi değiştirecek bir soru sorulur. İlişkin nasıl gidiyor? Laura gözyaşlarına boğulur ve acı bir gerçekle yüzleşir. Hiç iyi gitmiyor. Durumu sözle ifade edebilmek onu özgürleştirir. Bu, bebek çatışmasının sonunun başlangıcı olur. İletişim yavaş yavaş geri gelir ve çift yeniden birbirini bulur.

Demek ki bebek çatışmasının sabit bir süresi yok. Çoğunlukla bebek hâlâ çok küçükken, ilk yıl içinde kendini gösterir. Ça commence aujourd’hui programında psikolog Natacha Espié şöyle bir tespitte bulunuyor: Dikkatimizi bebeğe çok fazla veriyoruz ve bebek iyi oldukça her şeyin iyi gittiğini sanıyoruz. Oysa genç ebeveynlerin ve özellikle doğum sonrası dönemde genç annelerin kırılganlığını unutuyoruz. Hormon düşüşü gibi durumlar yaşanıyor. Uzman, annelerin çoğu zaman aile desteği olmaksızın ve durumun yolunda gitmediğini fark edip çözüm ve yardım sunacak yeterli sağlık personeli olmadan bırakıldığını vurgular.

Çift içinde bebek çatışması nasıl yönetilir

Bazı çiftler bu krizlere çözüm bulamaz, rahatlığı başka yerde arar ya da daha radikal biçimde yeni bir daireye taşınıp gemiyi terk eder. Oraya varmadan önce Anna Roy, çifti kurtarmaya yardımcı olabilecek çeşitli adımlar öneriyor. Birincisi. Lütfen, özür dilerim, teşekkür ederim oyunu. Bir hafta boyunca yaptığınız her eylem için lütfen, özür dilerim, teşekkür ederim demeye kendinizi zorlayın. Hayatı değiştiriyor diyor. İkincisi. Savunma konseyi yapmak. Bu aslında on beş günde bir yapılan bir toplantı. Çift, ne iyi gidiyor, ne kötü gidiyor ve nasıl yeniden ayarlanır konuşur, böylece örgütlü kalır ve takım ruhunu korur. Üçüncü önerisi. İlişkinin gidişatına üçüncü bir kişiyi dahil etmekten çekinmemek. Bu bir seksolog, bir psikolog, bir çift terapisti ya da bir ebe olabilir. Son olarak. Haftada bir gün yalnızca iki kişilik zaman ayırmaya kendini mecbur etmek. Tüm bunlar hamilelik sırasında hazırlanır. Ne kadar çok konuşursanız o kadar iyi olur ve pek çok şeyi önceden kestirebilirsiniz diyor Anna Roy.

Aile balonu içinde yerimin kalmadığını hissediyordum. Baba rolüm vardı ama aile babası değildim. Evi çok ani bir biçimde terk ettim.
James, baba.

Milk Magazine’e konuşan uzman şöyle ekliyor: Çift olarak hazırlanmak gerçekten önemlidir ama eş ebeveyn, durumla yüzleşmeden işe koyulmakta zorlanabilir. Çocuğu taşıyan için elbette daha kolaydır çünkü değişim şimdiden başlamıştır. Randevular vardır, hemen konuya dahildir. Eş ebeveyn için randevulara katılsa bile durum aynı değildir. Anneye kıyasla daha soyut kalır. Çatışmada çift nasıl kenetlenmeye çalışmalıysa çözüm arayışında da öyle olmalıdır. Bununla birlikte ebe ve yazar küçük bir dengesizlik gözlemler ve annelerin çoğunlukla daha fazla emek verdiğini belirtiyor. Hastalarım ölçeğinde, kadınların işleri iyileştirmek için çok daha proaktif olduklarını, eş ebeveynlerin ise çok daha pasif kaldıklarını görüyorum. Çok net olalım. Eğer çıkış yolu aranıyorsa bu tek başına başarılmaz diyor. Genellikle eş ebeveynler erkektir ve duygularını ifade etmeye alışık değildirler. Çift terapistinin ya da seksoloğun karşısında çekinirler, rahatsız olurlar çünkü korkarlar. Dramatik şeyler beklerler. İçten içe ürkerler.

Bebek çatışması birçok çifte dokunur ama aynı zamanda zaten var olan sorunları da açığa çıkarır. Bir çocuk gelmeden önce bir çift zorluk yaşıyorsa düzeleceğine dair bir neden yoktur.

Babalar söz alıyor

Charline ve Guillaume, kızları sadece sekiz aylıkken bebek çatışması yaşıyor ve ayrılma kararı alıyor. Guillaume şöyle anlatıyor. Ayrılığı kötü yaşadım, çok uzun sürmese de. Bir ile iki ay arası sürdü. Sonra Covid ve kapanma geldi ve birlikte kapanmaya karar verdik. O sırada yeniden birbirimize aşık olduk. Haftada bir akşam kızımızı bakıcıya emanet ettik, bu sayede yeniden yakınlaştık ve ikinci bir bebek yapmaya karar verdik. Fakat aynı hataları birebir tekrarladık. Çift olarak kendimize hiç zaman ayırmadık, dışarı çıkmaz olduk ve uzaklaştık. Böylece ikinci bir bebek çatışması yaşadık. Bu kez ayrılığa kadar gitmedik. Kaçmamak ve konuşmaya mecbur kalmak için nötr bir mekana gitmeye karar verdik. Birbirimize tüm sitemlerimizi söyledik ve büyük bir iletişim eksikliğini tespit ettik. Çözümler ve bir denge bulmamız gerekiyordu.

Laurie ve James’te kızları on aylıkken bebek çatışması baş göstermiş. James, Ça commence aujourd’hui programında şunları anlatyıor. Başlangıçta eşimin zorlandığını açıkça hissettim. Sonra biraz toparlandığı anlar oldu. Büyük gerilimler çok hızlı ortaya çıktı ama bunun farkına varmadık. Kızımız hasta oldu ve yönetemedik. Ben işe döndüm, o da bana sosyal bir hayatım olduğu için sitem ediyordu. Ben de uzaklaştım.

O dönemde iletişim kurmuyorduk, bu yüzden hiçbir şeyin farkına varmıyorduk. Sadece kızımız hakkında konuştuğumuz zamanlar haricinde çift olarak diyalog yoktu. Bir tür kopukluk vardı. Aile balonu içinde yerimin kalmadığını hissediyordum. Baba rolüm vardı ama aile babası değildim. Laurine o dönemde beni pek dinlemiyordu, sadece içini döküyordu. Soluklanabileceğim tek bir an yoktu. Çevremdeki bir kadında kendimi dinlenmiş hissettim. O an duyulduğumu hissetmek bana iyi geldi. Tek suçlu benim. Kendimi kaptırdım. Evi çok ani biçimde terk ettim. Beş ay ayrı kaldık. Fakat bir kez gidince geri dönmeyi düşünemedim. Çok geçti. Bunun doğru çözüm olduğuna kendimi ikna ettim ama içten içe öyle değildi.

Bazı isimler tanıklık verenlerin anonimliklerini korumak için değiştirilmiştir.

BU İÇERİK İLK OLARAK GQ FRANCE WEB SİTESİNDE YAYINANMIŞTIR.

İZLE
GQ HYPE - Furkan Andıç
İLGİLİ İÇERİKLER
İlgili Başlıklar
Daha Fazlası