KÖFN hakkında öyle çok fazla bilgi yok internetin dehlizlerinde. Onları tanımanın en iyi yolu şarkıları. Bir de ortak tanıdıklara sormak... Ama kime sorsam herkes “Çok tatlı, aklı başında, eğlenceli çocuklar” diyor. Ne bir “juicy” ipucu, ne tek bir dedikodu... KÖFN’ü “Bir Tek Ben Anlarım” diyecek kadar çözmek istiyorum; bu kadar az bilgi olunca ama az ve öz konuşuyorlar. Şimdi biri bana soracak olsa tek söyleyebileceğim “Tatlı çocuklar, komplekssiz ve yetenekli” olacak...
Merakımı gidermek için en iyisi onları birbirlerine sormam olacaktı. Ben de öyle yaptım. “Salman’ın en Adanalı yanı ne?” diye sorarak damardan dalıyorum konuya. Bilge ikilinin daha da az konuşan tarafı. “Eti seven bir sanatçı olması” diyor. Morrissey’den bahsetmediği kesin. Ama Adanalılık bu kadar mı yani? Salman’a yöneltiyorum soruyu. “En Adanalı yönün ne?” “Öf bayağı var ya. Gece şiş et yemek, olayları kavgayla halletmek, sıcaktan etkilenmemek ama gölgede bronzlaşmak... Çok var ama en sevdiğim, bu ara 1979 model Murat 131’im var. Bebek gibi bir araba, turuncu. Çocukken kendime sözümdü ilk arabam Tofaş olacak diye.” İşte bu oldu! O bebekle bir tur atma fikri çık aklımdan... Adanalılıkla başlamışken bu şehrin sırrını merak ediyorum. Adanalı grupların liselerarası müzik yarışmalarında ilginç bir başarı grafikleri var. Direc-t, Kolpa gibi çok sevilen grupları da unutmamalı. Acılı yemeklerin etkisi mi bu müzik yeteneği? “Valla Adana çok aydın bir yer ve orada cidden bir müzik dalgası var. Yani insan orada müzik yapması gereken bir yere itiliyor sanırım. Benim en sevdiğim Selahattin Özdemir’dir.” Adana Türkiye’nin Manchester’ı olabilir mi diyerek uzatabileceğim bu muhabbeti, Salman’ın Adana’daki çocukluk günlerini anlattığı bir röportaja bağlıyorum: “Adana’dayken Teoman’a özeniyordum” demiş o röportajda. Şimdi istediği yerde mi peki? “Hayatımda cidden istediğim duraklardan birindeyim. Bence tatlı olmuş biraz Teoman’a özenmek; lisedeydim bu arada bunu hissettiğim zamanlarda.
Sonra o özendiğim insanlar sırasıyla değişti.” Bilge kimleri dinliyordu aynı “çocukluk” zamanlarında? “Barış Manço, Murat Kekilli, Ayna, Yedi Karanfil, Muazzez Ersoy, Zara, Eminem, Limp Bizkit, Justin Timberlake, Placebo, Bomfunk Mc’s...” Bu eklektik listenin sonucu KÖFN şarkıları işte. Şikayetçi miyiz? Asla.
Kimleri dinlemiş olurlarsa olsunlar, kesinlikle kendi tarzlarını yaratmış müzisyenler onlar. Bunu tesadüf sonucu ev arkadaşı olmalarına borçlu olabilirler. Sanki kaderlerinde müzik yapmak ve bunu yapmak için de birlikte çalışmak varmış. Kadere inanıyorlar mı acaba? “Benim karışık, bazen bir kader var gibi oluyor bazen de yok işte doğanın zincirinde bir halkayız gibi oluyor” diyor Salman ama ekliyor; “Ama bu ara kafam şu ki; çok da önemsememem lazım bir şeyleri. İnsanız işte geldik gidiyoruz.” Bugüne gelirsek, birlikte yaşamak gerçekten bir avantaj mı? Bilge “Genel haliyle çok vakit geçirdiğimiz için sürekli ne yapıp ne yapamayacağımızı biliyoruz. Sistemler de kurmuş durumdayız. Her şey işliyor rahatlıkla” diyor. Salman ise “Mesela ne istediğini, ne anladığını hemen anlıyorum Bilge’nin” şeklinde özetliyor bu durumu. Birini bazen hiç konuşmadan anlayabilmek, konuşarak bile anlaşamayan faniler için özenilecek bir durum doğrusu ve hiç kesilmemesini umuyorum. “Birini anlamak için çabalamak gerekli” diyor Bilge. Sadece arkadaşlık ve iş ilişkisi için değil; romantik durumlar için de geçerli bu. Salman birlikte yaşamakta bir zorluk olmadığını anlatıyor; “Yani kendi alanın daralıyor biraz ama onun dışında full konfor. Parayı bulsak da ben yine de birlikte yaşarım Bilge’yle”...
Bu arkadaşlık yalnızlık duygusunun en büyük düşmanı olsa gerek. Ama insanın yalnız hissetmesi için illa tek başına olması gerekmiyor... Aşık olmak yalnızlığı giderir mi peki? “Seninle beraber olsak da sevgilim, yalnızlık ömür boyu” diye mırıldanarak cevap veriyor Salman bu soruya. “Yalnızlık ömür boyuuu” diye içinizden ezgiyi tamamladıysanız bizdensiniz. Bu konuda çok netler aslında. Yani arkadaşlık ya da aşk onları belli ki daha optimist biri yapmıyor çünkü Bilge de “İnsan her daim yalnızdır” diyerek noktalıyor konuyu.
Bu kadar hızlı bir başarı, aynı hızda olumsuzluktan beslenenleri, hadsizleri de çıkarmıştır karşılarına elbette. Ama bundan da fazlası olduğunu anlatıyor SALMAN: “Ben arada girip okuyayım diyorum ama... Cidden katlanılacak gibi değil. Hater okay yine. Artık o noktaya geçtik. Yeter ki şu stalker sapıklar bir sakinlesin.” Aylarca liste başı olarak kalan “Bir Tek Ben Anlarım” birinci sıradayken onları korkutan şarkılar olmuş mu? “Böyle şeylerde korku olmuyor. Herkesin bir yeri var bence F1 yarışı değil sonuçta, sanat yapıyoruz.” “Bir Tek Ben Anlarım” öncesinde neler vardı hayatlarında? “20 tane daha şarkı var öncesinde. Köfn 2017’de kuruldu. Denemek ve aramak var bence. Hem de çokça” diyor Salman.
Salman hem şarkı yaparken hem de dinlerken hep hareket halinde olduğunu anlatıyor kliplerdeki şahane danslarından bahsedince. “Ben yaparken de dinlerken de hep hareket halindeyim. Bu ara Enjoy The Silence çok dinliyorum evde, bangır bangır.” Son olarak “Kim yarattı bu Popstar’ı” diyorum, şarkılarına gönderme yaparak ve Salman gülerek yanıtlıyor: “Ah o kızlarrr, diyormuşum. Hayallerimiz ve buna olan bağlılığımız, tutkumuz bence.”
İlk kez sahnede yüzlerce kişinin aynı anda şarkılarınızı söylediğini duyduğunuzda ne hissettiniz?
SALMAN: Benim dizlerim tutmadı valla cidden düşecektim. Tir tir titredim...
Sahneden bakınca neler görüyorsunuz?
SALMAN: Halkımızın güzel ilgisini ve sevgisini görüyorum.
Bir röportajda Bir Tek Ben Anlarım için “Şarkıya bayılan çocuklar var. O yaşta ne yaşamış olabilirler ki? Ama bir birikim var, duyguları miras alarak geliyorlar.” demişsin. Böyle bir durumda arabesklik, efkar bizim miras duygularımız mı? Ne yaparsak yapalım hep arabesk mi olacak müziğimizde mesela?
BİLGE: Duyguların öz temel hallerinden bahsediyordum aslında. Gerisi dünya üzerindeki kültürün aktarılmasıyla ilgili. Kültürümüz nedeniyle arabesk tabii ki hep olacak.
Başka biri yapmış olsa kıskanacağınız şarkınız hangisi?
SALMAN: Şu ara bu şarkım benim için “Yakışıklı” galiba.
Başkasının yaptığı ve “keşke biz yapmış olsaydık” dediğiniz bir şarkı var mı?
SALMAN: “Gönlüm bir sevdanın peşine düşmüş. Aklı yok fikri yok deli misali...”
