Kurucu ortağı olduğu mekanlar Wondercats Pop-Up, Markus Prime Rib Society ve Tavern nasıl ki ters köşeleriyle dikkat çektiyse Emirhan’ın stilinde de gözünüze çarpabilecek detayların hikayesi var. Hikaye dediysem öyle uzun uzadıya şeyler değil; babasının 70’lerden kalma ipeksi dokulu Vakko gömleği ile bir müzik festivaline katılıyor ya da klasik rock’a olan ilgisiyle Led Zeppelin’i/Jimmy Page’i keşfettiği, tarzının oluştuğunu düşündüğü dönemden bugüne gardırobundaki en favori parçayı siyah deri ceketi olarak seçiyor. Klasik rock etkisinin koyu renkle veya derilerle sınırlı olmadığını Emirhan’ın omuzlara uzanan saçlarından anlamanız mümkün. Hangi on yıllardı diye sorgulamaya gerek yok ama "Aklımda kalan dönem 80’ler" dediğinde yine üstüne düşünmeden bir referans noktası daha vermiş oluyor.
İstanbul sosyal hayatının bir kesitinde dışarıda olan bir adamın yakın dönem İstanbul’una ait imajları 2000’lerde metalik, bugünse Beyoğlu’nu cesur, Maslak’ı tahmin edebileceğiniz üzere beyaz yaka stiliyle görüyor. Tüm bu gördüğü, mekanlarında ağırladığı insanları, sokakları düşününce İstanbul’u biraz "gri" olarak betimliyor. Bu grilikte kendi stil kodlarının birine belki de farkında olmadan bir alt madde ekliyor: gerçeklik. Emirhan’ın stilindeki anahtar kelimeler "basit ve gerçek". Bu gerçeklik günümüz moda literatürünün favori bir başka söylemi çabasız şıklığın ondaki yansıması. Üstüne çok çalışılmış stillerden uzak durmasının sebebi belki de "Bir insanın estetik zevkine dair ilk izlenimleri giydiği parçalardan anlayabiliyoruz" diye düşünmesi. Bu durumda baştan ayağa bir vitrin kılığı karşınızdakine dair ilk izlenimi çok doğru edinmenizi engelleyebilir. Gerçeklik meselesi konu stil olunca ister istemez bir şeyi elimine ediyor; "Dolabımdaki bazı parçaları 5-10 sene sonra daha keyifli giyeceğimi düşünüyorum" dediğinde kıyafetlerin kişileri giydiği duruma düşmemiş oluyor. Aslında stili oluşturan hissiyat "daha keyifli giyeceğini" düşünmesi. Çabalı stilleri "yorucu" bulması belki de kendi tarzındaki işlevselliğe yansıyor. Sonuçta her "basic" parça herkeste başka duruyor.