40.000 kişinin önünde oynamak nasıldı dediğimde hemen düzelttiler 45.500. “Isınmak için sahaya çıktığımızda herhalde daha yeni yeni geliyordu insanlar. Sonra soyunma odasından ay yıldızlı formalarla İstiklal Marşı’nı söylemek için çıkınca ilk anda donduk kaldık. O sevinç, o heyecan… O yüzden gerçekten herkesi saymak lazım, 45.500… Sağ olsunlar.” Yılın Ekibi Ampute Futbol Milli Takımı ile ciddileştiğimiz birkaç konu vardı. Bu onlardan biriydi. Bir diğeri de Meksika oldu, 2018 Dünya Kupası.
Fotoğraflarda olmayanlarla başlayalım. Üç yıl top oynayıp Kasım 2016’dan itibaren antrenörlüğünü üstlendiği bu takıma ve ampute futbola çok şeyini veren babacan Uğur Özcan’a, yani Hoca. 17-40 yaş aralığında bir ekip nasıl kurulur, yönetilir, enerjisiyle başa çıkılır, ona sorun. İlk yılında Avrupa Şampiyonası’ndan kupayla dönen bir Ampute Futbol Milli Takımı oldu. Elbette gururlu. Fotoğrafta, antrenmanları nedeniyle gelememiş birkaç kişi daha yok. Dillerinden düşmeyen, Osman Kaptan yok mesela. Rusya maçındaki penaltı atışıyla maçın kaderini değiştiren Rahmi. Alican, FatihKarakuş, Muhammet, Mehmet… Ve fotoğraftakiler soldan sağa: Ömer, Kemal, Feyyaz, Fatih, Barış, Serkan ve Selim bildiğimiz hikâyenin kahramanları, ekibinin esas adamları. İnanılmaz bir mizah ve enerji var aralarında. Kimi kazada kaybetmiş ayağını, kimi kolu, bacağı kısa ya da olmadan doğmuş. Bu gerçeğin her an ne kadar farkındalarsa anı yaşamanın da o kadar farkındalar. Her fırsatta atışıp gülüşüyorlar.
Takımın en genci, hemen ilk yılında iki golün sahibi olan Kemal, 18 yaşında. Ankara’da yaşıyor, Ankara TSK Spor Kulübü futbolcusu. 11 yaşından beri top oynuyor. Ay yıldız dövmesi var. “Kemal bizim en çekingenimiz”; arayan giren Barış Abi. Gençlerden yine, iki şehir arasında mekik dokuyarak yaşayan Ömer, 20 yaşında. İstanbul Üniversitesi’nde okuyor. Ankara’da Kemal ile birlikte TSK Spor Kulübü’nde top oynuyor.
Konu takipçi sayılarına geldiğinde gözler, “Ona sor en çok takipçi onda” dedikleri Barış Abi’ye döndü: “Aslında en ünlümüz Kemal ve Ömer’di, Kemal’in Instagram’ını çaldılar…” diyerek konuya girdi. “Buradan sesleniyoruz. Instagram adresini geri istiyoruz. Sakın, mesaj atmayın çalınmıştır.” Hepsi gülse de yaşanan gerçek, hack’lemişler hesabını Kemal’in. Barış ile iletişimleri gerçekten abi-kardeş ilişkisi gibi. Barış 28 yaşında ve 13 yıldır milli takımda. “Futbol aşkı yüzünden sağ ayağımızdan olduk, sol ayağımızla yine top peşinde koşturuyoruz. Tarih yazdık. Hâlâ rüyayı yaşıyoruz. Galatasaraylısı, Fenerbahçelisi, kol kola maçımızı izledi. Bu birlikteliği, beraberliği sağladığımız için ayrıca mutluyum. Buraya gelirken mola için uğradığımız yerde bir abi boynumuza atladı, bizi ağlattınız çocuklar dedi. İnsan her şeye alışıyor da işte buna öyle kolay değil. Hâlâ tüylerimiz diken diken oluyor. Her şeyden önce Ampute Futbol, gazilerimizden oluşan ve rehabilitasyon olarak devam eden bir futboldu. Bedensel Engelliler Federasyonu çatısı altında Ampute Futbol Süper Ligi kuruldu. Dünya çapında da başarılarımız oldu, dünya üçüncülüğü gibi. Osman Kaptanımızın final maçını Vodafone Park’ta oynamak istemesi, ekip içindi. Başaracağımızı biliyorduk ve bunu paylaşmak istedik. Her röportajda bunu söylüyorduk. Büyük statlarda oynamalıyız. Evet, biz biliyorduk, arkadaşlarımız ailemiz yakın çevremiz biliyordu ama Türkiye başarabileceğimizi bilmiyordu, ‘ampute’ kelimesini kimse bilmiyordu, başarılı bir milli takım sayesinde hafızalara yerleşti. Sadece ülke mutluluğu değil, bu takımdaki Kemal, Ömer, Serkan gibi genç arkadaşlarımız da ampute futbolun başarısı.”
Serkan 21 yaşında. Doğuştan bir bacağı yok, beden öğretmeni sayesinde keşfettiği ampute futbolu. Şu an Pendikspor’da oynuyor. Serkan’ın öğretmeni takımdan biri olsa o Feyyaz olurdu. 27 yaşında ve on yıldır milli takımda. Gaziantep Şahinbey Belediyesi Kulübü’nde top oynuyor, Ankara’da yaşıyor, beden eğitimi öğretmenliği yapıyor, öncesinde yüzme antrenörlüğü yapmış. Takımın en matrak adamlarından, pozitif enerji saçıyor. “Hepimizin olduğu bir Whatsapp grubu var, biraz fazla şarj yiyor” diyor, bunda kendinin de payı olduğu kesin. “En iyi modelimiz Serkan mesela. Spider Man’deki aktör gibi, saçını doğal seviyor.” Andrew Garfield’in ‘The Amazing-SpiderMan’ serisindeki hali, yapılabilecek herhalde en iyi benzetmelerden biri. Serkan bir Andrew Garfield değil ama Moda Tasarım okumuş. “Bir buçuk ay okudum, bıraktım moda tasarımı. O kadar dayanabildim. Çok zor geldi.” dedi. Ne güldük beraber!
Hoca der ki “İşte, bu çocuklarla altı kamptır beraberiz. Ne gecemiz belli ne de gündüzümüz. Takıma Kasım 2016’da antrenör olarak geldim. İşin başlangıcında da çok emeğim var. Bizim işimiz verilen sözle değil, önce kupa dedim. Önce meyve vereceğiz. Final maçında, Osman’ın golünden önce. Size durumu hatırlatayım. Biz çeyrek finali Rusya ile oynadık, final gibi bir maç. Polonya final gibi bir maç. Final gününe gelmişsin. Rusya’yı uzatmada almışsın. Polonya’yı geçmişsin. Bu takım yorgun, gol atmak lazım. İşte tam o anda kaptan sahayı yarmaya başladı. Vardır bir bildiği dedim. Barış’a verdi topu -kızma şimdi oğlum- Barış fırsatı varsa kendi atmayı sever ve öyle bir yerde ki, pas vermesinin imkanı yok ama verdi. Kaptan herhalde 3-4 saniye durdu. Tribünler sustu. Hayat durdu. Ne goldü…”
Ve sırada ağız birliği ettikleri Meksika, 2018 Dünya Kupası var. Fatih Şentürk, 2009’dan beri milli takımda Avrupa Şampiyonası’nda Rusya maçına -yine Barış’ın pasıyla- skor getiren golün sahibi, ona sorarsanız başarının sırrı hep birlikte inanmakta. “Bizim takım bireyselliği affetmez. Atılan 26 golden üçü ya da dördü bireyseldir. Defanstan ileri sistemli çıkış yaparsın, pasa dayalı bir oyun. İleri basıp yıpratma ve hücumda affetmemen gerekir. Osman Abi’nin verdiği söz hepimizin.”
Milli takıma 2011’de başlamış, kaleci Selim ile konuştum en son. “Farklılıklar da olsa aynı şeyleri düşünen bir takım olmak zorundasın. Osman Kaptan çeyrek final günü ‘Vodafone Park’ta oynamak istiyoruz’ dedi. Aslında arada unutulan bir yarı final var. O kadar güdülmüş ki takım, finale kesin kalacağından emin… Biz şapkadan çıkmadık. İnandık, mücadelemizi verdik. Her şey kendini tamamlamak için doğru zamanı bekler. Belki o gündü doğru zaman. Şimdi daha fazlasını ortaya koyma zamanı...”
Yılın Ekibi önümüzdeki yıl Meksika’da, 2018 Dünya Kupası’nda.
