Fotoğraf: Godong/Universal Images Group
Meditasyonun faydasına inanan ancak bir türlü bu işe girişemeyen insanların büyük kısmı meditasyon yapmaya nasıl başlayacağını bilmediğinden yakınıyor. Meditasyon yapmanın aslında genelgeçer bir kuralı yok; bahsedebileceğimiz tek kural ‘rahat olmak’ olabilir. Yani kişinin en rahat olduğu ortamı ve koşulları kendi ihtiyaçlarına göre sağlaması gerekiyor. Herkesin rahatlama biçimi birbirinden farklı; unutmayın, başkasında işe yarayan bir yöntem sizde aynı sonucu vermeyebilir.
Alara Kap: Öncelikle en büyük tavsiyem: SABIR! Meditasyonla ilgili birçok insandan duyduğum ve aslında çok da doğru olmayan şey "beyni susturmak." Amaç aslında beyni susturmaktan çok kontrolü ele almak. İlk başlarda oturup 3 dakika bile sessiz kalmaya çalışınca aklın birçok yere kaçtığını görüyorsunuz, bu da bazen heyecanınızı kırabiliyor.
İkinci tavsiyem ufak ufak başlamak. Mesela Kobe Bryant her sabah 5 dakika meditasyon yaparak bu işe girip o dakikada da kalmış; yetmiş çünkü ona. Herkes illa 2 saat meditasyon yapmak zorunda değil diye düşünüyorum. Ben mesela 10 senedir yapmama rağmen 15 dakikaya zor tahammül ediyordum. Fakat pandemi dönemi onu aşağı yukarı 1 saate çıkardım. Her gün 1 saat meditasyon mu yapıyorum? Hayır. Bir de bence kısa kısa, farklı konularda meditasyon yapmak da alışkanlık yaratmak için güzel bir tüyo olabilir.
Son olarak meditasyonun çok farklı türleri var; nefes, rehber eşliğinde, hareketli, vs. O yüzden insanların kendilerine hoş geleni seçmeleri onları daha çok cesaretlendirecektir. Ben mesela "Işığa odaklan o ışığı içine al şimdi ve parla" tarzı meditasyonlara hala bayılamıyorum. Daha çok "Ormana girdin, sağında o var, solunda bu var, karşına biri çıkacak ve sana bir şey söyleycek" tarzında, filmsel meditasyonlar beni açıyor. Uzun lafın kısası, yapın meditasyon; öyle ya da böyle yapın.
Ali Tufan Koç: Nefesine odaklanmakla başla. Hayatın da anın da özü orada. Nefes alırken birden altıya; verirken altıdan bire doğru say mesela.
Asıl niyet, meditasyona başlamak değil, meditatif deneyimleri çoğaltmak olduğunda gerisi çorap söküğü diyeyim, siz anlayın.
Nefese odaklanmak için illa evde yalnız, bağdaş pozisyonda, tütsüler etrafında olman da gerekmiyor. Ne zaman, nerede ihtiyacın olursa, elindeki işi gücü bırak ve saymaya başla.
Farklı teknikleri, uygulamaları nefesini iyice fark ettikten sonra konuşalım, adım adım gidelim.
Özgür Oral: Meditasyon yapmak için ekstra bir malzemeye veya desteğe ihtiyacın yok. En önemli araç doğumundan bu yana seninle olan nefesin; nefesini kontrol etmeye çalışmadan dikkatini normal nefes akışında tutmak ve vücudunun nefes alış verişlerine verdiği küçük tepkilere tanıklık etmek... (Nefes alışlarında omuzlarının yükselmesi, göğüs kafesinin genişlemesi gibi)
Meditasyona oturmaya niyetlendiğin yerin temiz, sakin ve sessiz olması dikkatini daha rahat kendi nefeslerinde tutmana yardımcı olacaktır. Ben herhangi bir meditasyon uygulaması kullanmıyorum. Bu pratiği düzenli hale getirmek için 7-8 dakika gibi dikkatini derli toplu tutabileceğin kısa sürelerle başlamayı tavsiye ederim.
Yasemin Yapanar: Meditasyona oturmadan evvel bir ritüelinin olması, zihni de meditasyona davet etmek için verimli olabiliyor. Tütsü ya da palo santo yakmak, uçucu yağ koklamak, mum yakmak gibi. Seçtiğiniz mekanın sessiz olması, yalnız olmanız ve kendinizi güvende hissetmeniz sinir sisteminizin de rahatlayabilmesi için epey önemli.
Otururken dik bir omurgayla olmak ve en önce bedenin gerçekten rahat olduğundan emin olmak gerekli. Çünkü beden gerçekten rahat değilse, zihin de rahatlayamıyor. Odaklanmaya yardımcı olmak için en verimli yöntemlerden biri, bir mum yakarak ateşine odaklanarak ana gelmek olabilir.
Yönlendirmeli meditasyon istediğimde Spotify’dan Soundala Theraphy’nin ‘Seslerle Sessizlik’ albümünü açıyorum. Bunun dışında meditopia uygulamasını deneyebilirsiniz.
