Lütfen aşağıdaki içeriğin yeme bozuklukları ile ilgili tartışmalar ve referanslar içerdiğini unutmayın ve düzensiz yeme deneyiminiz varsa veya düzensiz yeme ile ilgili içerikten etkileniyorsanız okurken dikkatli olun.Gerekirse aşağıdakiler de dahil olmak üzere profesyonel kaynaklara başvurun.
George Mycock tıkınırcasına yeme ile ilgili sorunlarının izini spora kadar sürebilir. Ortaokulda bir çocukken sık sık kendini yetersiz hissetmiş. Hatta üçüncü Harry Potter filminde Hogwarts profesörlerinden birinin kurt adama dönüştüğü sahnede korktuğunu hatırlıyor. Ama aynı zamanda tüm sınıf arkadaşlarından daha uzun ve iriydi ve bu onu rugby sahasında bir yıldız yaptı.
“Kendime değer verme duygum gerçekten çok düşüktü ve birçok nedenden dolayı yeterince iyi olmadığımı düşünüyordum. Yeterince erkeksi olduğumu düşünmüyordum,” diyor. “Ragbi benim öyle olduğumu kanıtlama yolumdu.”
Ancak 13 yaşındayken bir maç sırasında omurgası kırıldı ve bu onu bir yıl boyunca sadece sahadan değil okuldan da uzaklaştırdı. Bir sonraki dönem geri döndüğünde vücudu değişmişti. “Tüm arkadaşlarım bunu fark etti. Bunu zorbalık olarak tanımlamazdım ama insanlar bana kesinlikle farklı davranıyordu,” diyor Mycock. “Bunu, insanların benim değerli olduğumu düşünmelerinin bir kaybı olarak algıladım. Ve tüm bunları vücut ağırlığımla ilişkilendirdim.”
15 yaşından itibaren ve sonraki on yıl boyunca sıkı bir şekilde spor salonuna gitmeye başladı. Kilo vermeye ve kas yapmaya başladı ve övgüler geldikçe Mycock antrenman rejimini daha da ileri götürdü. Daha fazla egzersiz yapıyor ve genellikle haftanın her günü, günde birkaç kez spor salonuna gidiyor, aynı zamanda diyetini kısıtlıyor ve bir sürü takviye alıyordu. Sonunda, kas kazanımları yavaşladıkça ve kendisi için belirlediği aşırı egzersiz rutinine ayak uydurmakta zorlandıkça spor salonunda tıkandı. Yeme bozukluğu da bu şekilde ortaya çıktı.
“Kilo verirken o kadar çok olumlu geri bildirim alıyordum ki, 'Daha fazla egzersiz yapacağım ve daha az yemek yiyeceğim' diye düşündüm” diyor.
Erkekler ve yeme bozuklukları genellikle aynı cümle içinde düşünülmez. Çevrim içi olarak yeme bozukluğu tedavisi sağlayan Kaliforniya merkezli Equip şirketinde lisanslı profesyonel klinik danışman ve terapi direktörü olan Reggie Ash, LPCC-S, “İnsanlar yeme bozukluğu deyince genellikle anoreksiya ve kadınları düşünürler” diyor.
Ancak erkekler ve özellikle de genç erkekler hala bu duruma yatkın. Yaklaşık her üç yeme bozukluğundan biri erkeklerde görülür ve bu sayının üçte biri de kas yapmak için kilo almaya çalışan genç erkekler. Sadece ABD'de 10 milyon erkeğin bir tür yeme bozukluğundan muzdarip olduğu tahmin edilmekte.
Denver, Colorado'daki Yeme İyileştirme Merkezi'nde üniversite ve tele-davranışsal sağlık ulusal direktörü olan Casey Tallent'a göre, kilo almaya çalışan erkeklerde sık görülen bir durum yiyecekleri kısıtlamak, sıkı çalışmak, açlık hissetmek ve ardından tıkınmak (binge); bu da erkeklerde en sık görülen iki yeme bozukluğu türüne işaret etmekte: kısıtlayıcı ve kaçınmacı eğilimler ve binge eating. “Çoğu zaman binge eating'de gördüğümüz şey, kısıtlamanın ya da çok sıkı egzersiz yapmanın bir etkisi olarak açlık hissetmektir” diyor. “Erkekler egzersiz yapmaya ve temiz beslenmeye çalışıyor ve ardından fiziksel açlık devreye giriyor.”
Çoğu zaman bu durum belirli bir vücut imajına sahip olma isteğinin bir sonucu olarak ortaya çıkıyor ki Mycock da bunu anlayabiliyor. Spor yapmaya başladığında, fitness sektöründeki “büyük omuzlu, büyük kollu ve karın kaslı” erkeklere takılmış. Bu onun istediği vücut oldu ve egzersiz rejimini bu tekil hedefe doğru yönlendirdi. Ancak giderek daha fazla çalıştıkça, kısa süre içinde kaslı olma arayışını kişisel değeriyle bir tutmaya başladı.
“Bu vücut için çalışma yeteneğimi ahlaki bir şeye bağladım. 'Ben daha iyi bir insanım çünkü bunları yapabiliyorum' diyordu”. “Yapamadığım zaman daha kötü bir insan oluyordum ve bu da içimde hissettiğim şeyi doğruluyordu: Yeterince iyi değildim.”
Ash ve Tallent'e göre, bu tür bir kas dismorfisi -kişinin ne kadar kaslı olduğuna dair takıntılı endişe- tıkınırcasına yemeye neden olan güçlü bir katalizör olabilir. Ulusal Yeme Bozuklukları Derneği'ne göre, diyet yapanların yaklaşık dörtte biri yeme bozukluğu geliştirmeye devam ediyor. Tallent, çoğu zaman kişinin bedenini kontrol etmeye çalışması ve bunu başaramaması arasındaki bağlantının yiyeceklerle bir tür sağlıksız ilişkiye yol açtığını söylüyor.
Mycock bunu ilk elden deneyimlemiş. Vücudunun belli bir ideale uymasını sağlamaya çalışırken yemeği kesmiş ve bu gerçekleşmediğinde aşırı yemek yemiş. “Kendimi iyi hissetmenin tek yolunun yemek sipariş etmek ve kendimi hasta hissedene kadar yemek olduğunu düşündüm” diyor.
Erkeklerin tıkınırcasına yemek yeme konusunda yaşadıkları zorluklara rağmen, Ash ve Tallent bu durumun teşhis edilmek bir yana, tedavi edilme olasılığının bile düşük olduğuna dikkat çekiyor. Bunun bir kısmı, erkek yeme bozukluklarının arka planda kalmasıyla ilgili. Erkekler ve yeme bozuklukları üzerine 2019 yılında yayınlanan en son kapsamlı çalışma, hakemli çalışmaların yüzde birinden daha azının sadece erkeklerde anoreksiya nervoza ile ilgili olduğuna işaret ediyor. Bunun nedeni, bir dereceye kadar, düzensiz yeme sorunuyla karşılaşma olasılığı olan kişilerle ilgili stereotiplerle ilgili.
Ash'e göre, erkeklere nihai olarak yardımcı olabilecek bir şey, arkadaşlardan ve aileden gelen doğru destek. Bir erkeğin güvendiği başka biri sorunu işaret edebilirse, danışmanlığa gitme olasılığı daha yüksektir.
Mycock için de durum tam olarak böyle olmuş. Üniversitenin ikinci yılında, 21 yaşlarındayken, en düşük noktasına ulaşmıştı. Derslere katılmadığı zamanlarda içine kapanıyor ve yurt odasında kalıyordu. Arkadaşlarından biri onunla haftalardır konuşmadığını fark edince ortaya çıktı. “Ona ne kadar b*ktan hissettiğimi söyledim,” diye hatırlıyor. “O da beni yardım almak için biriyle konuşmam gerektiğine ikna etti.”
Mycock bugünlerde, yeme bozukluğu üzerine araştırmalar yapan bir ruh sağlığı kuruluşu olan MyoMinds'ı yönetiyor. Ayrıca Worcester Üniversitesi'nde erkeklerde kas odaklı sorunları inceleyen bir doktora üzerinde çalışıyor. Ve artık tıkınma ihtiyacı hissetmiyor.
Erkek yeme bozuklukları hakkında daha fazla bilgi için Eating Disorder Hope'taki kaynak sayfasına göz atın.
Siz veya bir arkadaşınız yeme bozukluğundan muzdaripseniz, Ulusal Yeme Bozuklukları Derneği tarafından sağlanan yardım hattıyla iletişime geçin.
BU İÇERİK İLK OLARAK GQ US WEB SİTESİNDE YAYINLANMIŞTIR.
