2015 Ekim’inde Paris’te moda haftasının en anti-moda anı Demna Gvasalia liderliğindeki markanın koleksiyonundaki bir parça, lojistik şirketinin kendi internet sitesinde 6,5 Dolara sattığı parçanın neredeyse aynıydı. Piyasaya çıktığında yaklaşık 250 dolarlık etiketiyle yok sattı. Çünkü zaten Instagram’ın nüfusu kesimi, sokak stilinin mühim figürleri hep bu çarpıcı ve basit t-shirt’le fotoğraflandı. Lojistik firmanın CEO’su da GQ’nun sayfalarında şirket logosunun yer aldığı parçanın Vetements üretimini giyince modern zamanların moda akışında bir dalga daha güçlenmiş oldu.
Trend analistlerine göre moda sistemi ‘hack’lenmişti. Tasarımcıya göre ise var olan parçalara yeniden hayat veriliyordu. Bu çok karlı bakış açısının benzer uygulamaları hızlı moda markalarından, ünlü moda evlerine sıkça uygulandı.
Gazlı içecek markalarının logosunun basılı olduğu ürünleri havalı bulduğum ilk gençlik dönemimi hatırlıyorum. Bir de orijinal NASA ürünlerinden birini sipariş etme hakkım olan günü. Lisanslı ürün sempatizanlığı, moda markalarının dışında firmaların logolarının kullanım durumu, uygulamada yeni bir modelde sürüyor. Mesela şu günlerde bir mobilya firması ilk kıyafet koleksiyonunu tanıtmaya hazırlanıyor.
Tasarımın eli nereye değerse mevzunun konumlandırması dramatik şekilde değişiyor. Bir başka logo çılgınlığı devam ediyor. Siz hangi noktaya daha yakınsınız? Sempati duyduğunuz bir firma ürünlerini giymeye mi, yoksa günlük hayatta fark etmeyeceğiniz bir logonun tasarımcı dokunmuş haline mi?
